منصور دوانیقی به امام صادق علیهالسلام زهر داد. روایت است که فقط استخوان سر حضرت مانده بود، همه جانش آب شده بود. یک نفر آمد گریه کرد، امام گفت: اگر میخواهی گریه کنی، برای جدّم حسین علیهالسلام گریه کن! گریه برای امام صادق علیهالسلام اینطوری نیست که یک ذره اشک بریزی، تمام گناهانت آمرزیده شود. امام صادق علیهالسلام میخواست او گریه کند که آمرزیده شود. گریه بر امام صادق علیهالسلام ثواب است، گریه بر امام حسین علیهالسلام نجات است. حالا خدا مرحمت کرده، میگوید اگر گریهات نمیآید، تباکی کن! هماهنگ شو با گریهکنندگان بر امام حسین علیهالسلام. وقتی امام حسین علیهالسلام را خواستی؛ یعنی قبولش داشتی، دوازده امام علیهمالسلام و قرآن را قبول داشتی، آنوقت تولیدت اشک است، همان اشکِ امام زمان (عجلاللهفرجه) است.
امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) کفواً احد است، حضرت زهرا (علیها السلام) کفواً خلقت است
به اولیای امور کاری نداشته باشید
به اولیای امور کاری نداشته باشید
