دل وقتی ولایتی شد، ولایت به آن میچسبد، اسم حسین علیهالسلام به دلت میچسبد، اشک میریزی. جهنم عذاب است، گریه امام حسین علیهالسلام رحمت است، رحمت میچکد در جهنم، خاموش میشود؛ اما گریه رحمت باشد، نه عقده؛ گریهای که چرا توهین به امام حسین علیهالسلام شد. والله! بالله! با اینطور اشک، شما آمرزیده میشوی؛ چون اشک شما از روی صداقت، ولایت و افشای ولایت است. اشک باید توأم به ولایت باشد، توأم به امام حسین علیهالسلام باشد. گریه کنیم، بگوییم: حسینجان! ما بیچارهایم! نبودیم جانمان را فدا کنیم، حالا برایت گریه میکنیم. زینبجان! نبودیم حمایت از تو کنیم. حسینجان! گریه میکنیم تا فرزند عزیزت امام زمان (عجلاللهفرجه) بیاید که این گریه اتصال به امام زمان (عجلاللهفرجه) باشد، حضرت بیایند و احقاق حق کنند.
امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) کفواً احد است، حضرت زهرا (علیها السلام) کفواً خلقت است
به اولیای امور کاری نداشته باشید
به اولیای امور کاری نداشته باشید
