تمام ائمه علیهمالسلام تا حتی امیرالمؤمنین علیهالسلام، تا حتی فاطمه زهرا علیهاالسلام، تا حتی پیامبر صلیاللهعلیهوآله، شهید شدنشان به کلّ خلقت ابلاغ نشد، فقط شهادت امامحسین علیهالسلام ابلاغ شد. مصیبت ائمه علیهمالسلام جهانی بود، مصیبت امامحسین علیهالسلام خلقتی بود و هست. ملائکهها دارند گریه میکنند، ریگ و سنگ و درخت، عرش و فرش، همه گریه میکنند، تمام باید به امامحسین علیهالسلام پناه بیاورند. مصیبت امامحسین علیهالسلام به تمام خلقت، به هفت طبقه آسمان اثر کردهاست، همه عزادار امامحسینند، از بس این مصیبت مهم است! بهشت همهاش سُرور است، اصلاً غم در آن نیست، اما برای امامحسین علیهالسلام گریه میکند، میخواهد با تمام خلقت هماهنگ باشد. خدا هم به بهشت قول داد که دوستان حسینم را در بغلت میآورم. اگر شما هم گریه واقعی برای امامحسین علیهالسلام بکنید، از هفتاد هزار نفرِ گمراه جدا شدهاید.
امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) کفواً احد است، حضرت زهرا (علیها السلام) کفواً خلقت است
به اولیای امور کاری نداشته باشید
به اولیای امور کاری نداشته باشید
