علیبن ابیطالب با تمام پیامبران آمده، در اینجا [رجعت] هم میآید مُهر میزند: مؤمن، منافق و تمام مردم روی زمین ضعیف قرار میگیرند. چه کسانی مُهر منافق میخورند؟ آنهایی که مُصِرند و توبه ندارند. مُصِر یعنی کسیکه دائم میخواهد به ظلم کمک کند. کسانی که آن دو نفر را قبول دارند، جنایتی که کردهاند را هم قبول دارند و به اعمال آنها راضی هستند. روایت هم داریم که خدا مُصِر را نمیآمرزد، آنوقت امامزمان گردنشان را میزند. نه فقط خودش، بلکه یاورانش هم میزنند، چونکه آنها دیگر حق و باطل و آن مُهرها را میبینند. در هر زمانی، در هر خلقتی، در هر شوکتی، در هر انبیائی، در هر رسلی، در قرآنمجید، عدالت باید مراعات شود. در زمان رجعت، عدالت آن است که گردن منافقان را بزند. هیچ قدرتی در تمام جهان نمیتواند جلوی امامزمان را بگیرد، او پیش میرود. بقیه ائمه یک چنین حکمی را نداشتند.
امیرالمؤمنین علی (علیه السلام) کفواً احد است، حضرت زهرا (علیها السلام) کفواً خلقت است
به اولیای امور کاری نداشته باشید
به اولیای امور کاری نداشته باشید
