ما دنبال معصیت و گناه و دنیا رفتهایم و از این حرفها جدا شدهایم، ایناست که میگوید در آخرالزمان اگر یکنفر با دین از دنیا برود، ملائکه آسمان تعجب میکنند. والله ما ائمهطاهرین را نشناختهایم. مثالی بزنم: باغی است که یک طرفش تابستانی است و طرف دیگرش زمستانی. آنچه که میوه بخواهی در این باغ ایجاد میشود، هم تابستانی و هم زمستانی. درختانش به فلک سر کشیده، یک برگ زرد در تمام این باغ نیست، نهرهایی در این باغ است از عسل و از شیر، تمام ریگهایش از زمرّد و دیوارهایش از طلاست. حالا شما وارد این باغ میشوی و یکدفعه میبینی که مادرت آنجا میگوید آی! پهلویم، برادرت اینجا دستش جدا شده، در طرف دیگر خواهرت دارد فریاد میزند، در آنطرف یک طفل شیرخوار داری که سرش را بریدهاند. تو را به حضرتعباس، آیا میخواهی در این باغ بمانی یا نه؟ تو را به دینت، آیا میخواهی در این باغ بمانی یا نه؟ دنیا اینطور است. بیایید محبت دنیا را بیرون کنید تا رجعت به قلب شما ابلاغ شود.
