مگر ابراهیم نبود که به خدا گفت: اگر پسرم را می‌کُشتم بهتر بود [تا این قوچ را قربانی کنم]؟ خدا گفت: یا ابراهیم! قربانی برای حسین (علیه‌السلام) است. گفت: حسین کیست؟ خدا روضه امام‌حسین علیه‌السلام را برای ابراهیم خواند. ابراهیم لکّه‌ اشکی ریخت، حالا «ذبح‌ العظیم» شد. خدا گفت: یا ابراهیم! به عزت و جلالم، این لکه اشکی که برای امام‌حسین علیه‌السلام ریختی، بهتر است از این‌که بچه‌ات را قربانی می‌کردی.

[پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: جامع ولایت]