وقتی به کربلا رفتم، با زینب علیهاالسلام نجوا کردم و گفتم: زینب‌جان! تو وقتی می‌خواستی از این‌جا بروی، گفتی: چون چاره نیست می‌گذارمت، ای پاره‌پاره‌تن! به خدا می‌سپارمت، هرگز غم تو از دل خواهر بیرون نمی‌رود. گفتم: زینب‌جان! غم امام‌حسین علیه‌السلام از دل دوستانش بیرون نمی‌رود. این‌که می‌فرماید هر روز عاشوراست، یعنی هر روز باید یاد امام‌حسین علیه‌السلام و یاد اسیری زینب علیهاالسلام باشیم. اگر همیشه یاد امام‌حسین علیه‌السلام باشید، اتصال هستید. من شبها یک لیوان آب بالای سرم می‌گذارم، هر دفعه از این آب می‌خورم و می‌گویم: سلامُ الله عَلیک یا حسین! فدای لب خشکت حسین‌ جان! لعنت بر قاتلین تو و موکلان آب فرات!

[پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: جامع ولایت]