زمانی انگلیسها عراق را گرفتند و آقای کاشانی و روحانی و چند نفر دیگر را به عنوان تبعید به خارج بردند. ایشان نقل میکرد: شبی دیدیم که از بیشتر فرنگ صدای حسین حسین میآید. آنوقت متوجه شدیم که آن شب، شب عاشوراست. اگر شما گوش شنوا داشته باشید، ملائکه آسمان هم شب عاشورا حسین حسین میگویند. همه ملائکه منتظر رجعتند که احقاق حق شود و تا آن زمان این ندا را سر میدهند؛ اما بعضی خلق خلق میگویند، زمان آن دو نفر همینطور بود. آنقدر قضایای امامحسین بالاست که عقل کل خلقتها یعنی امامزمان، در مصیبت جدش حسین خیلی وارد نمیشود. پس اگر ما مداخله کنیم، مقصد خودمان را گفتهایم و توجه به آن مقصد واقعی نداریم.
