منتخب: مجلس امام حسین

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و رحمة الله و برکاته

امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) کفواً أحد است، حضرت زهرا (علیهاالسلام) کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.

روایت داریم: امام صادق (علیه‌السلام) همیشه روضه‌خوانی می‌کرد به‌خصوص دهه محرّم. همین‌طور حضرت روی زانویش می‌زد، گریه می‌کرد و فقط می‌گفت: جدّم را کشتند! جدّم را کشتند! مجلس امام حسین (علیه‌السلام) که بوق و مَنتَشا [سر و صدا] ندارد. امام صادق (علیه‌السلام) تکلیف آن را معلوم کرده، می‌فرماید دور هم جمع می‌شوید که حرف ما را بزنید، ما به این مجلس غبطه می‌خوریم.

فدای این مجلس بشوم که به خلق اتصال نیست و فقط می‌گوید حسین! فقط می‌گوید علی! خاکش شفاست! این‌قدر عظمت دارد که ملائکه‌ آسمان گریه می‌کنند و به پیشگاه اقدس الهی خواهش و التماس می‌کنند که ما نمی‌خواهیم نزول کنیم بلکه می‌خواهیم بالا برویم، اجازه بفرما که به مجلس امام حسین (علیه‌السلام) نازل شویم. والله! روایت داریم: وقتی می‌آیند و می‌بینند مجلس تمام شده، خودشان را به در و دیوارها می‌مالند، در آسمان پرش می‌کنند و می‌گویند: «مَن مِثلی؟!» کیست مثل ما که متبرک شدیم به مجلس عزای امام حسین (علیه‌السلام)؟!

عزیزان من! اگر دیدید جایی تأیید خلق است و امام حسین (علیه‌السلام) را پرچم مقصد خودشان کرده‌اند، آن‌جا نروید، خدا راه را برای ما باز کرده، می‌گوید برو گوشه‌ای بنشین و «یا حسین» بگو و لکه اشکی بریز، خدا از سر گناهان گذشته و آینده‌ات می‌گذرد.

زهرای عزیز از مجلس ولایت خیلی خوشش می‌آید! چقدر به مکّه می‌روند اما به مجلس ولایت نمی‌آیند! تو می‌روی مکّه اما حیوانی! مگر نبود که امام سجاد (علیه‌السلام) به آن شخص نشان داد که تمام حاجیان به غیر از امام و غلامش و شترش حیوان بودند؟! مکه آیینه امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) است، نقش شما در آن می‌افتد؛ کارهایی که امر خدا و ولایت بوده و انجام نداده‌اید، نقش و جاذبه‌اش در وجودتان است؛ گناهان و بی‌امری‌هایی که کرده‌اید، روی ولایت را سدّ کرده؛ حالا در مکّه نقشه‌برداری می‌شود و عکس آن می‌افتد؛ اما در مجلس امام حسین (علیه‌السلام)، حقیقت دین که پذیرش ولایت امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) است به ما تزریق می‌شود و از دنیا و اهلش فارغ می‌شویم. در این جلسه درباره نقش امری امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) صحبت می‌شود؛ اما در جلسات دیگر نقش خلقی امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) را تعریف و تبلیغ می‌کنند؛ یعنی او را خلق حساب می‌کنند و برایش مشابه درست می‌کنند.

می‌خواهم شما بعد از من، مجلس امام حسین (علیه‌السلام) را نگه دارید و خسته نشوید! روایت داریم: اگر کسی چیزی برای مجلس امام حسین (علیه‌السلام) می‌دهد و آن را ترک کند، پشت پایش‌ را می‌خورد؛ چون امام می‌خواهد این مجلس که نگهداریِ امر زهراست باقی بماند! نگهداری مجلس امام حسین (علیه‌السلام) به این‌است که یکی خودش بیاید، یکی پول بِدهد و یکی هم مجلس ولایت را بخواهد. رفقا! وصیّ‌ام حاج‌ابوالفضل را رها نکنید، من قبولش دارم، برای جلسه جانش را فدا می‌کند. خدا می‌داند برای مجلس امام حسین (علیه‌السلام) پَر می‌زند، نسبت به جلسه مدیریت بالخصوص دارد و امین است.

فهرست فرمایشات منتخب

یا علی