Press ESC to close

خدا قسم خورده‌ است رزقمان را می‌دهد، رزق از غیر خواستن شرک است...

خدا که قسم خورده‌ است رزقت را می‌دهد، چرا ما رزق را از کس دیگری می‌خواهیم؟ اصلاً چرا بعضی از ما حالیمان نیست که مشرک شده‌ایم؟ چرا شخص را مؤثر می‌دانی؟ دعا کردن به شخص، به‌ خاطر لطفی که کرده، یک‌ حرفی است؛ مؤثر دانستن، یک‌ حرف دیگری است. خدا کارهایش دقیق است: «فمن یعمل مثقال ذرة خیراً یره، و من یعمل مثقال ذرة شراً یره». باید توجه کامل داشته‌ باشیم. بشر باید دائم آگاه باشد. یک‌ دم غافل از آن شاه نباشید، شاید دم زند آگاه نباشید.

به قربان خاک کف پای امّ‌البنین، قربان معرفت امّ‌البنین که اول سراغ امام حسین را می‌گیرد، نه پسرهایش را...

یک‌ قدری که اهل‌بیت علیهم‌السلام به مدینه نزدیک شدند، بشیر به امر امام سجاد علیه‌السلام یک عَلَم سیاه برداشت، آمد رو به مدینه. «الله أکبر» می‌گفت، حسین حسین می‌گفت. همه سراغ حسین علیه‌السلام را می‌گیرند. من به قربان خاک کف پای امّ‌البنین، قربان معرفت امّ‌البنین، اول حرفی که زد، گفت: بشیر! به من بگو حسین، هست؟ اصلاً سراغ پسرش را نگرفت. سراغ بچه‌هایش را نمی‌گیرد، سراغ حسین علیه‌السلام را می‌گیرد. بشیر گفت: بیایید بر سَرِ قبر پیامبر، آن‌جا خبر می‌دهم. گفت: یا اهل‌ یثرب! یا اهل‌ مدینه! بدانید از مردها فقط امام سجاد و امام باقر علیهماالسلام باقی مانده‌اند، همه را شهید کردند.

زیارت مؤمن واقعی ثواب زیارت جمع ائمه اطهار را دارد...

الان شما مؤمنید؛ من وقتی به قصد زیارت و خوبی به شما نگاه می‌کنم، امام می‌فرماید ثواب زیارت جمع ما به تو داده می‌شود. چقدر زحمت می‌کشند که به زیارت قبر ائمه بروند؟ اما این‌جا می‌فرماید ثواب زیارت جمعِ «ما ائمه» را به تو می‌دهد؛ تا حتی ثواب زیارت حضرت‌ زهرا علیهاالسلام را می‌دهد. پس قدر همدیگر را بدانیم. چرا یک کارهایی می‌کنید؟ چرا شیطان یک خدشه‌هایی به ما می‌زند؟ تو قدر بدان که چه‌ کسی هستی. ببین الان چه ثوابی داری می‌کنی؟ تمام این‌ها به‌خاطر دوستی ولایت است.

امیرالمومنین می‌فرماید دست و جوارحت را نزد خدا بگذار، خدا می‌فرماید نزد ولایت بگذار...

اگر گفته‌ شود لوح و قلم، قلم عمومیت دارد، اما لوح، یک لوح است. تمام قلمهای خلقت باید به آن لوح وصل باشد. آن لوح، ولایت است. شما باید توجهتان این‌طوری باشد، قلمتان هم به امر باشد. حالا امیرالمؤمنین، کل کمال را معلوم می‌کند. می‌فرماید: «یا کمیل! دست و جوارحت را در نزد خدا بگذار». حالا که در نزد خدا گذاشت، خدا که دست و جوارح نمی‌خواهد، می‌فرماید: ای دست! ای چشم! ای پا! ای نفس! برو در اختیار ولایت قرار بگیر. تا [حتی] نفَس تو در اختیار ولایت است. چرا توجه نمی‌کنید؟ مگر امام‌حسین علیه‌السلام نمی‌فرماید نفسهایی که این‌ها می‌کشند در اختیار من است؟ الان نفسی که دارید می‌کشید، در اختیار حجت‌ خدا، امام‌ زمان است.

اگر سوادت را نزد خدا و ولایت بگذاری، کل کمال می‌شوی...

تمام شما کمال دارید. الحمد لله تمام شما دکتر و مهندس هستید. این کمال است. شما وقتی تخصص گرفتی، خودت و فامیلت سرافرازید، اما این کمال است؛ یک‌ حرفی است که کل کمال است. برای رسیدن به کل کمال باید امر آقا علی‌ بن‌ ابی‌طالب علیه‌السلام را اطاعت کنیم و عناد نداشته‌ باشیم. [امیرالمؤمنین] می‌فرماید: یا کمیل! دست و جوارحت را در نزد خدا بگذار. باید سوادت را در نزد خدا و ولایت بگذاری، آن‌وقت کل کمال می‌شوی. باید این‌طوری بشویم.

همان‌طور که ولایت تمامی ندارد، حرف ولایت هم تمامی ندارد و دائم به تمام خلقت ابلاغ می‌شود...

بشر هر چقدر هم که مطلع باشد، باز هم چیزی هست که بداند. خیال نکنید حرف ولایت تمامی دارد. اگر ولایت تمامی دارد، حرف ولایت هم تمامی دارد؛ یعنی دارد از ولایت تجلی می‌شود. چرا؟ امام‌صادق علیه‌السلام می‌فرماید: ما هر هفته در عرش می‌رویم و جدمان [رسول خدا] برایمان صحبت می‌کند که ولایت به تمام خلقت و به تمام کرات ابلاغ شود. خدا بی‌اندازه کرات دارد، هر کراتی یک نوع زبان دارد، هر کراتی یک نوع ایده دارد، هر کراتی یک نوع زندگی می‌کند. کرات‌، متفاوت است و هر کدامشان به نوعی است. خدا از تمام خلقت مطلع است. خلقت تنظیم است، دائم در آمد و رفت است، در هیجان است؛ هیچ‌چیز ساکت نیست. همین آجری که می‌بینی سینه دیوار است، ساکت نیست. ما باید فکرمان، فکر جهانی باشد، یعنی در جهان فکر کنیم. چرا به این فکر کوتاهتان قانع شدید؟ فکر باید جهانی باشد.

من بهشت عنایتی می‌خواهم، نه بهشت عبادتی...

به حضرت‌عباس، وقتی بهشت را نشانم داد و گفت این‌ هم حضرت‌ زهرا، کدام را می‌خواهی؟ گفتم: «پشت پا بر عالم امکان زدم، دست بر دامن زهرا زدم». مرد می‌خواهد که این‌ را بگوید. مگر من بهشت را می‌خواهم که گلابی‌اش را بخورم یا حوریه‌اش را ببینم؟ والله هزارها حوریه را با کفش زهرا علیهاالسلام صلح نمی‌کنم؛ همه را می‌دهم و کفش زهرا را می‌گیرم؛ می‌خواهم آن‌را بو کنم، چون بوی پای زهرا را می‌دهد. نه این‌که نخواهم بهشت بروم؛ اما اگر زهرا علیهاالسلام به‌ من امر کند، می‌روم، وگرنه نمی‌روم. من بهشتی را نمی‌خواهم که مُزد عبادتم باشد، بهشتی را می‌خواهم که عنایت زهرا علیهاالسلام باشد؛ بهشت عنایتی می‌خواهم، نه بهشت عبادتی. کتاب جامع ولایت

با وضو نام زهرا را بردن یعنی باید دست از تمام دنیا و مافیهای آن بشویی، آن‌وقت بگویی زهرا...

به روح تمام انبیاء قسم، اگر بخواهید اسم حضرت‌ زهرا علیهاالسلام را بیاورید، باید با وضو باشید. آیا وضو دست و صورت شستن است؟ وضو یعنی باید دست از تمام دنیا و مافیهای آن بشویی، آن‌وقت بگویی زهرا. فاطمه یعنی این. حضرت می‌فرماید: اگر اسم دخترت را زهرا گذاشتی، احترامش کن، مبادا او را بزنی. اسم زهرا را احترام کن؛ حالا این‌ها به خودِ حضرت جسارت کردند و او را زدند.   کتاب گنجینه

به‌واسطه مهریه حضرت زهرا تمام ممکنات سبز است. چرا حواستان به تولید خارجی‌هاست و به تولید حضرت‌زهرا نیست؟...

اگر از آب مهم‌تر بود، خدا همان را مهر حضرت‌زهرا می‌کرد. تمام خلقت تا حتی آسمان‌ها احتیاج به آب دارند و اگر آب نباشد، تمام آن‌ها خشک می‌شود. پس تمام خلقت، نه فقط مدیون زهرا علیهاالسلام است، بلکه مدیون مهریه حضرت‌زهرا است. شیعه وارث حضرت‌زهرا است. وارثِ زهرا، وقتی از آب استفاده می‌کند، باید خدا را شکر کند که زهرا علیهاالسلام را به او داده‌ است؛ به‌واسطه زهرا علیهاالسلام دریاها و باران را به او داده. به‌واسطه مهریه زهرا علیهاالسلام، تمام ممکنات سبز است. چرا حواستان به تولید خارجی‌هاست و به تولید حضرت‌زهرا نیست؟ شما اگر آب می‌خورید و صورتتان را می‌شویید، باید بدانید که مدیون زهرا علیهاالسلام هستید. من دوش را که باز می‌کنم، می‌گویم: زهرا جان! من دارم به‌توسط مهریه تو پاک می‌شوم. این‌طور که باشید، همیشه یاد حضرت‌زهرا هستید.   کتاب گنجینه

حضرت زهرا به تمام عالمیان اعلام کرد: حالا که نیامدید حمایت از ولایت کنید، من جانم را فدای علی می‌کنم...

حضرت‌زهرا علیهاالسلام می‌خواست ولایت افشا شود. در آخر هم به تمام این خلقت و مردم گفت: علی بر حق است. حق، علی علیه‌السلام است، چون‌که اگر علی نباشد، حق شما را نمی‌پذیرد. به تمام عالمیان اعلام کرد: حالا که نیامدید، من جانم را فدای علی می‌کنم. به‌دینم، ندای زهرا علیهاالسلام در تمام این خلقت هست، اما فقط کسی‌ که عمل می‌کند، آسمانی‌ها هستند. خدا گفت: زهرا جان! ای ناموس من! ای ناموس دهر! اگر زمینی‌ها به «هَل مِن ناصر» تو لبیک نگفتند، کُراتی را خلق می‌کنم که به ندای تو پاسخ دهند؛ خلقت‌هایی را خلق می‌کنم که فقط علی بگویند. به‌دینم، تمام کراتِ این عالم برای دل‌خوشی زهرا علیهاالسلام است، وگرنه در این دنیا که مردم پشت به ولایت کردند و دنبال خلق رفتند.   کتاب گنجینه

زمانی که پس از پیامبر مردم توهین به ولایت کردند، دنیا می‌خواست با نفرین حضرت‌ زهرا زیر و رو شود...

وقتی حضرت‌ زهرا برای حمایت از امیرالمؤمنین به‌ مسجد آمد و گفت دست از علی بردارید، هنوز نفرین نکرده‌ بود که ستون‌ها از جا حرکت کرد. این‌ها فقط مسجد را می‌دیدند، اما دنیا می‌خواست با نفرین حضرت‌زهرا علیهاالسلام زیر و رو شود. چرا؟ توهین به ولایت شد. امیرالمؤمنین، زهرا را می‌شناسد و می‌داند که تمام این خلقت در قبضه قدرت زهرا است و اگر نفرین کند، همه نابود می‌شوند. اصلاً خلقت در مقابل حضرت‌زهرا، ارزش ندارد. زهرا ناموس دهر است. حالا امیرالمؤمنین فرمود: سلمان! به زهرا بگو تو دختر رحمة للعالمین هستی، اگر نفرین کنی، طیور در جوِ هوا هلاک می‌شوند؛ این نفرین به آن‌جا هم اثر می‌کند و تمام نابود می‌شوند؛ اما به‌ خاطر طیور نفرین نکن. نگفت به‌ خاطر این‌ مردم؛ این‌ها همه داشتند نگاه می‌کردند و کسی از امیرالمؤمنین و حضرت‌زهرا حمایت نکرد.   کتاب گنجینه

همان‌ها که آمدند درِ خانه حضرت فاطمه را آتش زدند، خیمه‌های امام‌حسین را هم آتش زدند...

نه این‌که حضرت‌زهرا علیهاالسلام عرش خدا باشد، خانه زهرا علیهاالسلام، عرش‌ الرحمن است. عرش خدا، جای عبور ائمه است؛ خانه زهرا علیهاالسلام هم جای این‌هاست. آن بالای آسمان است و این روی زمین است. اگر عرش نبود که حضرت‌ زهرا، عمویش را راه می‌داد. آن دومی عرش خدا را آتش زد. همان آتش شعله کشید و خیمه‌های امام‌حسین علیه‌السلام را آتش زد. همان‌ها که آمدند درِ خانه حضرت فاطمه علیهاالسلام را آتش زدند، خیمه‌های امام‌حسین علیه‌السلام را هم آتش زدند. این‌ها همان افراد بودند و الان هم از آن نسل هستند. مگر امام‌ زمان (عجل‌الله‌فرجه) بیاید و گردن آن‌ها را بزند.   کتاب گنجینه

امیرالمؤمنین و حضرت زهرا، هر دو [لم یکن له] کفواً اَحد هستند؛ یعنی مانند ندارند...

همان‌طور که امیرالمؤمنین علیه‌السلام [لم یکن له] کفواً اَحد است، زهرای‌ عزیز هم [لم یکن له] کفواً اَحد است؛ یعنی مانند ندارد. آن‌هایی که زهرا علیهاالسلام را کشتند، [لم یکن له] کفواً اَحد را کشتند. ای کاش با او مانند یک زن عادی برخورد می‌کردند. به تمام آیات قرآن، در عجبم که چرا جان نمی‌دهم؟ خدا با قدرتش مرا حفظ کرده‌ است، وگرنه باید از این غصه بمیرم. مگر به یک زن عادی سیلی می‌زنند؟ بازویش را می‌شکنند؟ و او را بین در و دیوار می‌گذارند؟ به اندازه یک زن مسلمان هم به او احترام نگذاشتند. چرا؟ کینه داشتند. آن‌ها گفتند اسلامِ بی‌علی و مردم هم از آن‌ها پیروی کردند و این‌همه مذمت شدند. کتاب گنجینه  

رضایت فاطمه‌ زهرا، خشنودی تمام ائمه است و خشنودی ائمه، خوشحالی تمام خلقت است...

آخرین امضای آمدن امام‌ زمان با حضرت‌ زهراست. خود امام‌ زمان هم مانند تمام خلقت منتظر اجازه خداست. حالا که خدا اجازه داد، باید امضای مادرش هم باشد. چرا؟ امام‌ زمان در رجعت، احقاق حق از دشمنان زهرا می‌کند. حضرت‌ زهرا منتظر است که پسرش مهدی بیاید و احقاق حق کند. امام‌ صادق می‌فرماید: ما حجتیم برای تمام خلقت، مادرم زهرا حجت است برای ما. رضایت فاطمه‌ زهرا، خشنودی تمام ائمه است و خشنودی ائمه، خوشحالی تمام خلقت است. غم مخور یا فاطمه! ای بانوی پهلو شکسته! آن طبیب دردمندان با شیشه دارو و درمان خواهد آمد [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت را بهتر بشناسیم]

سینه زهرا ولایت است، پیامبر ولایت را می‌بوسد...

وقتی پیامبر سینه زهرا علیهاالسلام را می‌بوسید، عایشه اعتراض می‌کرد. پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله می‌فرمود: هر موقع می‌خواهم بوی بهشت را استشمام کنم، سینه او را می‌بوسم. یعنی سینه زهرا علیهاالسلام، ولایت است. حالا چه‌ کسی سینه فاطمه را خُرد کرد؟ آیا چنین کسی را می‌خواهید؟ به زهرا قسم، پیامبر ولایت را می‌بوسد. اگر پیامبر افشاءکُن است، حضرت‌زهرا علیهاالسلام خودِ افشاست. به تمام آیات قرآن، خلقتی را سِیر می‌کنم و می‌گویم، زهرا علیهاالسلام افشاءکنِ تمام خلقت است. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: گنجینه]

حضرت‌ زهرا به‌ واسطه مُصحف و به‌ واسطه حمایت از علی علیه‌السلام کشته‌ شد...

مُصحف در تمام خلقت پخش شده‌ بود. حضرت‌ زهرا علیهاالسلام می‌خواست که در دنیا هم پخش بشود؛ اما دومی نگذاشت و به معاویه نوشت من زهرا را کشتم و نگذاشتم مُصحف را فاش کند. حضرت‌ زهرا علیهاالسلام به‌واسطه مُصحف و به‌واسطه حمایت از علی علیه‌السلام کشته‌ شد؛ چون اگر آن‌ را فاش می‌کرد، غاصب بودنِ آن‌ها معلوم می‌شد. یکی از خصوصیات مُصحف این‌ است که اسم شیعه‌ها و تمام وقایع تا قیام‌ قیامت در آن هست. شخصی خدمت امام‌ صادق علیه‌السلام آمد و ادعای عبادت و تقدّس کرد. حضرت آن‌ را رد کرد و فرمود: اسم تو در مُصحفِ مادرم زهرا علیهاالسلام نیست. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: گنجینه]

کتاب امیرالمؤمنین است، اُمّ الکتاب حضرت‌ زهرا و مصحف زهراست...

قرآن به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله و احکام به حضرت‌ زهرا علیهاالسلام نازل‌ شد؛ واسطه وحی، امیرالمؤمنین علیه‌السلام بود. زهرای‌ عزیز مثل امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) امرِ به صبر نداشت، باید افشا می‌کرد؛ اما پیامبر به امیرالمؤمنین گفت: علی‌جان! تو افشا نکن، برو حرف‌هایت را در چاه بزن. امیرالمؤمنین علیه‌السلام می‌فرماید: «أنا قرآن‌ الناطق، أنا کتاب‌ الله»؛ «کتاب» ولایت است، «کتاب» امیرالمؤمنین علیه‌السلام است؛ «اُمّ الکتاب» حضرت‌ زهرا علیهاالسلام و مصحف زهراست. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: جامع ولایت]

مقدرات محکمی را که هیچ‌کسی نمی‌تواند تغییر بدهد، فاطمه علیهاالسلام تغییر می‌دهد...

از امام‌ صادق علیه‌السلام راجع‌ به «لیلة‌ القدر» سؤال شد، فرمود: «هی فاطمه، هی فاطمه». پس این‌که می‌گوییم فاطمه علیهاالسلام را کسی نمی‌تواند درک کند، چون خداوند فرموده است: «و ما أدراک ما لیلة‌ القدر»؛ یعنی کسی قدرت درک لیلة‌ القدر را ندارد. مقدرات محکمی را که هیچ‌کسی نمی‌تواند تغییر بدهد، فاطمه علیهاالسلام تغییر می‌دهد. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: جامع ولایت]

تمام همت و عقیده حضرت‌زهرا این‌ بود که آن دو نفر پیش نروند و مردم تسلیم امیرالمؤمنین شوند تا هم خودشان و هم آیندگان هدایت شوند...

حضرت‌زهرا علیهاالسلام به امیرالمؤمنین علیه‌السلام گفت: علی‌جان! الاغی تهیه کن تا بروم مهاجر و انصار را دعوت کنم. این‌ها کسانی هستند که عمری پیش پدرم بوده‌اند، شاید چهل‌نفر درست شوند که بتوانی حقت را از آن دو نفر بگیری. تمام همت و عقیده حضرت‌زهرا علیهاالسلام این‌ بود که عمر و ابابکر پیش نروند و مردم تسلیم امیرالمؤمنین علیه‌السلام شوند که هم خودشان و هم آیندگان هدایت شوند. به همین دلیل با صورت نیلی، پهلوی شکسته و بازوی وَرم‌کرده سوار الاغ می‌شد و به درِ خانه مهاجر و انصار می‌رفت که بیایید علی علیه‌السلام را یاری کنید. اما هیچ‌کسی نیامد، فقط آن چهار نفر آمدند. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: جامع ولایت]

زهرا یعنی نورفشان، حضرت‌ زهرا در ظاهر نورفشانی می‌کرد...

با این‌که خدا گفت نورِ زمینها و آسمانها به‌ واسطه امیرالمؤمنین علیه‌السلام است، اما حضرت‌ زهرا علیهاالسلام در ظاهر نورفشانی می‌کرد. عایشه در صورتی‌ که با حضرت‌ زهرا علیهاالسلام خوب نبود، نقل می‌کند: تا زمانی‌ که زهرا علیهاالسلام در مدینه بود، ما در شب به نور زهرا علیهاالسلام سوزن نخ می‌کردیم؛ یعنی نور زهرا علیهاالسلام تمام مدینه را گرفته‌ بود. حالا این‌ را او می‌گوید، اما شاید این نور، تمام دنیا را گرفته‌ بود. زهرا علیهاالسلام یعنی نورفشان. آیا زهرا را شناختید یا نه؟ [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: جامع ولایت]

حضرت زهرا: خدایا! تو شاهد باش و بدان که من از این دو نفر راضی نیستم...

وقتی عمر و ابابکر به دیدن حضرت‌ زهرا علیهاالسلام آمدند، حضرت رویش را از آن‌ها برگرداند. عمر صدا زد: زهرا! چرا رویت را از ما برمی‌گردانی؟ ما را حلال کن! حضرت فرمود: من سؤالی از شما می‌کنم، آیا یادتان هست که پدرم گفت زهرا را اذیت نکنید؟ هر کس او را اذیت کند، مرا اذیت کرده و هر کس مرا اذیت کند، خدا را اذیت کرده‌ است؟ گفتند: آری! (خدا لعنتشان کند)؛ حضرت فرمود: یادتان هست که پدرم گفت رضایت زهرا، رضایت من است و رضایت من، رضایت خداست، هر کسی‌ که زهرا از دستش ناراضی باشد، خدا از او ناراضی است؟ خدایا! تو شاهد باش و بدان که من از این دو نفر راضی نیستم. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: جامع ولایت]

کوثر به معنی هستیِ خداست، یعنی آنچه خدا خلقت دارد، هستیِ آن زهراست...

تا خدا می‌فرماید کوثر، شما به خیالتان نهری در بهشت است که به آن کوثر می‌گویند و آن‌ را به پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله داده‌ است؛ این‌ نیست. کوثر به معنی هستیِ خداست، یعنی آنچه خدا خلقت دارد، هستیِ آن زهراست. همان‌طور که محبت امیرالمؤمنین علیه‌السلام نجات‌دهنده است، محبت فاطمه‌ زهرا علیهاالسلام هم نجات‌دهنده است. اصلاً محبتش، محبت تمام چهارده‌ معصوم علیهم‌السلام و محبت خداست. محبت حضرت‌زهرا علیهاالسلام در جوّ ماورا دمیده و تزریق شده‌ است؛ آن کارساز تمام خلقت است؛ به جلسه ولایت دمیده شده‌ است. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: جامع ولایت]

شهادت امام‌ حسین و آمرزیده شدن خلایق به‌ واسطه گریه بر ایشان هم با اجازه حضرت‌ زهراست...

ائمه‌ طاهرین علیهم‌السلام در هر ابعادی شاخص هستند. فاطمه‌ زهرا علیهاالسلام خدمت پدرش آمد و فرمود: پدر جان! طفلی که در شکم من است، همین‌طور می‌گوید «أنا العطشان! أنا العطشان!». پیامبر صلی‌الله‌علیه‌وآله فرمود: دخترم! این فرزندت را در کربلا شهید می‌کنند. فرمود: این فرزند را می‌خواهم چه‌ کنم؟ پیامبر فرمود: شفاعت اُمّتِ من با اوست، دوستانش را شفاعت می‌کند. فاطمه‌ زهرا علیهاالسلام فرمود: پدر جان! به دیده‌ منّت دارم‌. پس شهادت امام‌ حسین علیه‌السلام خون خدا، و آمرزیده شدن خلایق به‌ واسطه گریه بر امام‌ حسین علیه‌السلام هم با اجازه حضرت‌ زهراست. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: جامع ولایت]

حضرت زهرا یک نَفَس به نارضایتی کشید، ستونها از جا حرکت کرد...

تمام عالَم در اختیار زهرای‌ عزیز علیهاالسلام است و باید امرش را اطاعت کند. مگر نبود که یک نَفَس از روی ناراحتی کشید و گفت نفرین می‌کنم، ستونهای مسجد پیامبر از جا حرکت کرد؟ هنوز حرف نزده، امر زهرای‌ عزیز علیهاالسلام را اطاعت کرد. یک نَفَس به نارضایتی کشیده، نه نفرین کند؛ ستونها از جا حرکت کرد: زهرا جان! به امر تو هستیم، اگر امر کنی سقف را بر سر این‌ها می‌کوبیم. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: جامع ولایت]

حیات عالَم به‌واسطه مهریه زهرا و نجات بشر به‌واسطه مهر اوست؛ یعنی کلّ بشر، یک بدهی به زهرای‌ عزیز دارد...

خدای تبارک و تعالی فرمود: یا محمّد! من اصلاً کفوی برای زهرا علیهاالسلام به‌ غیر از علی علیه‌السلام خلق نکردم؛ برای علی علیه‌السلام هم کفوی به‌ غیر از زهرا علیهاالسلام خلق نکردم. ای رسول من! ازدواج زهرا علیهاالسلام با من است، صیغه عقدش را خودم می‌خوانم. وقتی خطبه را خواند، آب و نمک را مهریه حضرت‌ زهرا علیهاالسلام قرار داد. حیات عالَم به‌واسطه مَهرِ [مهریه] زهرا علیهاالسلام و نجات بشر به‌واسطه مِهر [محبت] اوست؛ یعنی کلّ بشر، یک بدهی به زهرای‌ عزیز علیهاالسلام دارد. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: جامع ولایت]

ناموس خدا یعنی همه چیزِ خدا، آن‌ کسی‌ که خدا از خشنودیش خشنود می‌شود و از غضبش غضبناک می‌شود...

خدا در تمام خلقت یک امر دارد و یک مقصد، آن‌ هم امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام است؛ در تمام خلقت یک ناموس دارد، آن‌ هم زهرای‌ عزیز علیهاالسلام است. ما ناموس را روی زن می‌آوریم، این اشتباه‌ است. ناموس خدا، یعنی همه چیزِ خدا؛ آن‌ کسی‌ که خدا از خشنودیش، خشنود می‌شود و از غضبش غضبناک می‌شود؛ خدا روی حرف او، هیچ حرفی نمی‌زند. ناموس خدا حرف آخر را می‌زند. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: جامع ولایت]

کفواً خلقت، یعنی خلقت با محبت زهرای‌ عزیز خلق شده‌ است...

خدای تبارک و تعالی می‌فرماید: «یا محمّد! اگر تو نبودی، اصلاً آسمان و زمین را خلق نمی‌کردم. یا محمّد! اگر علی نبود، تو را خلق نمی‌کردم و اگر فاطمه نبود، نه تو را خلق می‌کردم، نه علی را». کفواً خلقت، یعنی خلقت با محبت زهرای‌ عزیز علیهاالسلام خلق شده‌ است. همین‌طور امام‌ صادق علیه‌السلام می‌فرماید: ما حجّتیم برای خلق و مادرمان زهرا علیهاالسلام حجّت است برای ما. اگر ما نباشیم، دنیا فروریزان می‌شود و اگر مادرمان زهرا علیهاالسلام نباشد، ما اصلاً نیستیم. پس فرمان حضرت‌ زهرا علیهاالسلام، امرِ مافوق است. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: جامع ولایت]

هیچ‌کدام از ائمه به عنوان «خرج عن دین» کشته نشدند، حالا در رجعت اول امام حسین می‌آید و خدا افشا می‌کند که دین، حسین است...

اگر رجعت نباشد، کار دنیا ناقص است. صحیح بودن کار تمام دنیا به‌واسطه رجعت است. رجعت می‌آید احقاق حق از امام‌حسین می‌کند. از خون علی‌اصغر، از دست‌های بریده آقا اباالفضل، از ناله‌هایی که زهرا زده و از سیلی‌ای که خورده حمایت می‌کند. رجعت قلدرفاش‌کن است. رجعت حد ندارد. در رجعت اول امام‌حسین می‌آید. چرا می‌آید؟ تا به مقصدش برسد. هیچ‌کدام از ائمه به عنوان «خرج عن دین» کشته نشدند. حالا خدا افشا می‌کند که دین، حسین است. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

حضرت زهرا مظلوم‌تر از امام حسین است...

تمام خلقت می‌گویند: حسینِ مظلوم؛ اما عقیده‌ام این است: زهرای عزیز علیهاالسلام از امام حسین علیه‌السلام مظلوم‌تر است. چرا؟ امام حسین علیه‌السلام دفاعی کرد؛ وقتی اهل کوفه گفتند: «بُغضاً لِأبیک»، دست به شمشیر کرد، همه را روی هم ریخت. زهرای عزیز بازویش را شکستند، صورتش را نیلی کردند، فشارش دادند. زهرا علیهاالسلام مظلوم‌تر از امام حسین علیه‌السلام است. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

مصیبت حضرت زهرا در تمام خلقت رفته، تاحتی در بهشت...

علی‌خواهی، جواب دادن به ناله‌های حضرت زهراست. ناله‌های حضرت زهرا علیهاالسلام تا زمان رجعت هست. خلق می‌آید این‌ها را از بین می‌برد. دوازده امام، چهارده معصوم، همه‌شان گریه می‌کنند، ملائکه‌های هفت آسمان گریه می‌کنند؛ این مصیبت حضرت زهرا در تمام خلقت رفته، تاحتی در بهشت. امام حسن علیه‌السلام فرمود: زهرا، مادر ما را کشتند، همه ما را کشتند. معلوم می‌شود مصیبت حضرت زهرا جهانی است. به حضرت عباس، خدا هم گریه می‌کند. گریه خدا نارضایتی [از] آن‌هاست که چرا این کار را کردند؟ خدا می‌گوید: حبیبه من است زهرا. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

امر حضرت زهرا در وجود اویس است که بوی بهشت می‌دهد...

تو آخر باید زهرا علیهاالسلام شفاعتت را بکند. تمام صحنه محشر، دخالتش با زهراست. فردای قیامت به تو بگویند چه آورده‌ای؟ باید بگویی اطاعت حضرت زهرا علیهاالسلام را آوردم. اویس بوی بهشت می‌دهد، زهرا علیهاالسلام هم بوی بهشت می‌دهد. چرا؟ اویس پیرو حضرت زهراست، امر زهرا علیهاالسلام در وجودش است، حالا بوی بهشت می‌دهد. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

حضرت زهرا که چادرش را نزد یهودی امانت می‌گذارد، می‌خواهد او هدایت شود، نه این‌که محتاج اوست...

حضرت زهرا علیهاالسلام چادرش را به شمعون یهودی امانت داد و قدری جو قرض گرفت تا نان بپزد. حالا شب شد و شمعون آمد، دید از آن‌جا نور بالا می‌زند و به آسمان می‌رود؛ دید چادر زهراست، شمعون مسلمان شد. نه این‌که زهرا نور است، چادرش هم نور است. مؤمن ارادة الله است، حضرت زهرا که خودش اراده است، برکت تمام خلقت است. خدا می‌گوید: اگر یک نفر را هدایت کردی، عالَمی را هدایت کرده‌ای. حضرت زهرا می‌خواهد یهودی را هدایت کند. مگر زهرا احتیاج به یهودی دارد؟! می‌داند این یهودی علی‌دوست می‌شود؛ می‌خواهد یک نفر علی‌دوست شود، نسوزد. حالا خودش، زن و بچه‌اش، همه علی‌دوست می‌شوند. حضرت زهرا نه یک هدایت، هدایت‌ها کرد. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

اگر همه خلقت برای من باشد، آن‌ را می‌دهم، کفش زهرا را می‌گیرم و بو می‌کنم...

به امام‌ زمان می‌گویم: آقاجان! دو چیز است که نزدِ تو و منحصر به توست، نزدِ من نیست. یکی پیراهن آقا امام‌ حسین و دیگری کفش مادرت‌ زهرا. وقتی حضرت‌ زهرا را در کوچه زدند، کفش حضرت آن‌جا افتاد. اگر همه خلقت برای من باشد، آن‌ را می‌دهم، کفش زهرا را می‌گیرم و بو می‌کنم. بوی کفش زهرا مافوق تمام خلقت است، چون وصل به زهراست. ابن‌عباس کسری داشت که وقتی امیرالمؤمنین کفشش را پینه می‌زد و می‌دوخت، به او گفت: ابن‌عباس! این کفش من چقدر می‌ارزد؟ ابن‌عباس گفت: چیزی نمی‌ارزد. حضرت فرمود: ارزش این کفش در نزد من، از ریاست و اِمارت بر شما بالاتر است؛ مگر این‌که حقی را از ظالمی بگیرم و احقاق حق کنم. اگر من بودم، می‌گفتم: آقا! کفش تو پیش من از تمام خلقت بالاتر است، چون پای تو به آن خورده‌ است. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: جامع ولایت]

شخص باید روح باشد که بتواند بالای کعبه برود، روح آن است که خیانت در دل تو نباشد....

روح، هر جایی می‌تواند برود. برای قدم گذاشتن در بعضی جاها باید روح باشد که برود. آن‌جا که پیامبر به متقی می‌گوید برو بالای کعبه و اذان بگو، این شخص باید روح باشد که بتواند بالای کعبه برود. روح آن است که خیانت در دل تو نباشد. جسم آن است که خیانت در قلب تو باشد. تو در آن قسمت که این‌طوری شدی، پشت پا به همه این خلقت زدی؛ خلقت را نمی‌خواهی، علی را می‌خواهی. حالا تو با زهرا هماهنگ می‌شوی، زهرا هم علی را می‌خواهد؛ یعنی یک ذره نمی‌خواهد امیرالمؤمنین را ناراحت کند. کسی که در تمام این خلقت سرافراز است، دوست امیرالمؤمنین است. حالا شما به امیرالمؤمنین افتخار می‌کنید، علی هم به شما افتخار می‌کند که دنبال خلق نرفتید. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

امام حسین علیه‌السلام گفت تو وکیل ما هستی...

به امام رضا علیه‌السلام گفتم: امام حسین علیه‌السلام گفت تو وکیل ما هستی، تو هم ما را وکیل خودت قرار بده. یک چیز به من بگو، القاء و افشاء بده، یاد این‌ها بدهم. من این وکالت را می‌خواهم. مگر امام حسین علیه‌السلام نگفت ایشان وکیل من است، می‌خواهی صحن را تعمیر کنی، برو اجازه بگیر؟ امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام را داری که وکیل می‌شوی. بیا علی داشته باش. از همه جا بِبُر، بگو علی! بگو زهرا! [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

دوستان امیرالمؤمنین در قیامت با تمام شلوغی‌هایش فارغ و سرافرازند...

شبی در عالم رؤیا قیامت را سِیر کردم. بیشترِ مردم یا کفن نداشتند، یا یکی دو تکه داشتند. تمام مردم باید از یک‌ جا رد می‌شدند که به آن پل صراط می‌گویند؛ همه نگران بودند و هیجان داشتند. چه روزگارهایی داریم و عین خیالمان هم نیست! ما خیلی پوست کلفتیم! یک‌ روایت داریم اگر بفهمید چه به سرتان می‌آید، خنده به لبتان نمی‌آید. اما دوستان امیرالمؤمنین در قیامت با تمام شلوغی‌هایش فارغ و سرافرازند. ان‌شاءالله شما همین‌طور باشید. من یک گوشه‌ای فارغ بودم و نگاه می‌کردم، نامه‌ام به دستم بود و مانند تیتر روزنامه به آن نوشته‌ بود: «ولایة امیرالمؤمنین علی». یک سید این‌طرف پل و یک سید هم آن‌طرف بود. نامه‌ام را نشانشان دادم، گفتند: باید از این‌جا هم رد بشوی. در قیامت، ائمه همه‌ کاره هستند. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

جان من! گناه که هدایت نیست، گناه ضلالت و بدبختی است...

چرا زهرای‌ عزیز به عمویش عباس راه نداد؟ مگر چه‌ کار کرده‌ بود؟ به حرف خلق رفته‌ بود. اغلب شما هم به حرف خلقید، کدامتان به حرف امر هستید؟ اگر تو به حرف امر هستی، امر به تو گفته تلویزیون بزن؟ امر به تو گفته ویدیو بزن؟ امر به تو گفته ماهواره بزن؟ امر به تو گفته به گردش برو و زنان و مردان را ببین؟ امر به تو گفته جوانان مردم بیکارند، دختران را به‌ سر کار ببری و با آن‌ها عشق کنی؟ باید بی‌دین از دنیا بروی! متقی با این حرف‌هایی که می‌زند، مانع خوشی غیر امر مردم می‌شود که به او می‌گویند حرف نزن. مگر متقی مردم را گمراه می‌کند؟ متقی مردم را هدایت می‌کند. متقی حقیقت خدا و قرآن را می‌گوید، اما خلق هدایت ظاهری می‌کند. جان من! گناه که هدایت نیست، گناه ضلالت و بدبختی است. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

این حرف‌ها را قدردانی کنید، ضبط کنید و در وجودتان پیاده کنید؛ آن‌وقت پیش خدا خیلی احترام دارید...

خیلی دلم می‌سوزد، یعنی تمام جانم آتش می‌گیرد که قدر این حرف‌ها را نمی‌دانید. به‌ دینم قسم، از بین رفتن یکی از این حرف‌ها، برایم بدتر از آن‌ است که همه این دنیا برای من باشد و از بین برود. چرا؟ نجات بشر در این حرف‌هاست. من می‌خواهم از این دنیایی که استخوان خوک در دهان سگ خوره‌دار است، نجات پیدا کنید. هر کلامی از این حرف‌ها شما را با خدا و پیامبر و با ائمه‌طاهرین آشنا می‌کند. بیایید حرف بشنوید. تمام این حرف‌ها نازله خداست، باید اطاعت کنید. حرف ولایت، وحی خداست، به آن استوار باشید. این حرف‌ها، ولایت را در قلب آدم رشد می‌دهد، آن‌ را یقین کنید. این حرف‌ها اطلاعیه خداست، باید قبول کنید. این حرف‌ها وحی مُنزل است، بیایید عمل کنید. این حرف‌ها از شعاع امیرالمؤمنین است، بایگانی نکنید. این حرف‌ها القا و افشاست و حقیقت قرآن و اسلام و توحید را حالیتان می‌کند، دست برندارید. من هیچ کاره‌ام، او به‌ من می‌گوید که می‌گویم. پس باید این حرف‌ها را قدردانی کنید، ضبط کنید و در وجودتان…

این‌که می‌گوییم ما تسلیم خدا هستیم، این‌ها عشقی است؛ باید تسلیم علی علیه‌السلام بشوید...

این‌که می‌گوییم ما تسلیم خدا هستیم، این‌ها عشقی است؛ باید تسلیم علی علیه‌السلام بشوید. ببین زینب علیهاالسلام چقدر تسلیم است. اگر امام زمان (عجل الله فرجه) می‌گوید: اشک چشمم تمام شود، خون گریه می‌کنم، برای تسلیمیِ زینب است؛ تمام وجودش مانند برادرش، در اختیار امر است. تمام موهای بدنش، تمام گلبول‌های خون زینب، امر است. رفقا! اگر خیری از دستتان جاری شد، شکر خدا کنید که بدانید امام زمان برای خیر گریه می‌کند. تمام وجود زینب خیر است، چون تسلیم است. اگر تو تسلیم باشی، از دستتت خیر جاری می‌شود و خدا محبت ائمه را به تو می‌دهد. محبت پیش خداست، به تو می‌دهد. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

امام زمان همیشه یاد مصائب حضرت زینب است، فراموشی ندارد...

یک غم‌هایی است که اگر در دلِ شما باشد، به غم‌های زینب علیهاالسلام اتصال است. یک غم‌هایی است که اگر در دلِ شما باشد، به دل امام زمان (عجل‌ الله‌ فرجه) اتصال است. امام زمان مرتب می‌گوید: عمه‌جان! نبودم کمکت کنم، اما إن‌شاءالله شما را کمک می‌کنم. من که فراموشت نمی‌کنم؛ عمه‌جان! شب و روز برایت گریه می‌کنم، اگر اشک چشمم تمام شود، خون گریه می‌کنم. این گریه یاد است، امام زمان همیشه یاد است، فراموشی ندارد. دلت باید با چشم امام زمان پیوند داشته باشد. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

در رجعت جلوی گمراهی مردم تا قیام‌ قیامت گرفته می‌شود...

هرچند به رجعت قیامت صغری می‌گویند، اما رجعت از قیامت کبری مهم‌تر است. قیامت کبری سفری است که همه محاکمه شده و سزای اعمالشان را می‌بینند و دیگر برگشتی ندارند، اما در رجعت مردم راه برگشت دارند، اعمال فاش می‌شود و امام‌زمان چند روز فرصت می‌دهد که مردم احکامشان را یاد بگیرند و می‌توانند توبه کنند. رجعت مثل آن‌ است که امیرالمؤمنین به دومی گفت: به‌ مسجد برو و بگو که غصب خلافت کرده‌ام، تا توبه‌ات قبول شود که مردم بعد از این دیگر کافر نشوند. حالا در رجعت جلوی گمراهی مردم تا قیام‌ قیامت گرفته می‌شود و تمام ممکنات به‌واسطه این احقاق حق خوشحال می‌شوند. در قیامت کبری شما باید ولایت ببرید تا قبولتان کنند، اما در رجعت زمینه‌ای فراهم می‌شود که امیرالمؤمنین علی را قبول کنید و نجات پیدا کنید. پس در اعمال، رجعت کبری است. این‌که آن قیامت را کبری می‌گویند، چون خلق اولین و آخرین در آن‌جا جمعند و محاکمه می‌شوند. در رجعت انس و جن و مَلَک و عرش و فرش، همه خوشحال می‌شوند، اما در…

قلب سلیم، یعنی قلبی که در آن علی باشد، نه دنیا...

شما هنوز در دنیایید، بیایید از دنیا بگذرید تا بدانید که من چه می‌گویم. خوشا به حال آن کسانی‌که با قلب سلیم به این حرف‌ها یقین دارند و عمل می‌کنند. به تمام آیات قرآن، اگر قلب سلیم نداشته‌ باشید، نمی‌فهمید و ایراد می‌کنید. قلب سلیم، یعنی قلبی که در آن علی باشد، نه دنیا. رجعت، پاک‌سازی فساد است و تمام قلدرها را به خاک هلاکت می‌افکند؛ دنیا کاملاً پاک‌سازی می‌شود. تو چه می‌گویی که ما پاک‌سازی کرده‌ایم؟ پاک‌سازی که شد، آن‌وقت انسان‌سازی می‌شود. ان‌شاءالله شما از همان‌ها باشید. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

آخرالزمان شده فراموشی ولایت و شناسایی دنیا؛ این‌ است که می‌گوید بی‌دین از دنیا می‌روید...

شرط ولایت و شرط ایمان این‌ است که دائم برای مصیبت آن‌ها بسوزی، انسان نباید ائمه را فراموش کند. چون‌که اصل ولایت و اصل دین آن‌ها هستند. در آخرالزمان شده فراموشی ولایت و شناسایی دنیا؛ این‌ است که می‌گوید بی‌دین از دنیا می‌روید. اصل جهنم و فساد دنیا، اهل‌ دنیا هستند. هر کس آن‌ها را می‌خواهد با آن‌ها محشور می‌شود، شما هم که ائمه‌ طاهرین را می‌خواهید، با ائمه محشور می‌شوید؛ چون امام‌ سجّاد می‌فرماید: اگر سنگی را دوست داشته‌ باشید، با آن محشور می‌شوید؛ یا پیامبر فرمود: به عمل هر قومی راضی باشید، از آن قوم هستید. حالا آخرالزمان دست از ائمه بر می‌دارند و دنبال خلق می‌روند. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

اهلیت، یعنی داشتن ولایت و پیروی کردن از ولایت، نه پیروی کردن از گناه و معصیت...

اهلیت، یعنی داشتن ولایت و پیروی کردن از ولایت، نه پیروی کردن از گناه و معصیت. به تو می‌گوید اگر برای عائله‌ات کار کنی، جزء شهدایی؛ خدا چقدر عائله‌ات را احترام کرده‌ است! اما وقتی از امر جدا شد، می‌گوید اهل تو نیست. اغلب مردم که در آخرالزمان بی‌دین از دنیا می‌روند، کسی را به‌ غیر از امر خدا و پیامبر می‌خواهند. تمام خواستن‌های دنیا برای مؤمن و متقی موقت است. شما باید خداپرست باشید و رجعت‌خواه، وگرنه خانه‌پرست و ماشین‌پرست و خانم‌پرستید. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

اگر آن‌که «إنّه لیس من أهلک» است را بخواهی، جزء ظالمین هستی...

رجعت در تمام خلقت پخش می‌شود، اما این خواستن فرزندان و رفقا یک حدی دارد. شما باید این‌ها را بخواهید، اما رجعت مقصدتان باشد. مقصد بالاتر از خواستن است. مقصد در گوشت و خون بشر است؛ خواستن گرفته می‌شود. الان من فرزندم را خیلی می‌خواهم، اما اگر یک‌دفعه یک‌ کاری بکند که از مقصد جدا شود، دیگر او را نمی‌خواهم. اغلب این‌ مردم احکام را فراموش کرده‌اند. مگر پسر نوح چه‌کار کرد؟ زنا کرد؟ عرق خورد؟ شراب خورد؟ رفت و با رفقای بد مشغول شد. شما هم با دنیا و اهل‌دنیا مشغولید! حالا وقتی نوح گفت: خدایا! مگر تو نگفتی که تو و اهل‌بیتت را حفظ می‌کنم؟ خطاب شد: «إنّه لیس من أهلک» و اگر او را بخواهی، جزء ظالمین هستی. آیا این آیه را فراموش کرده‌ای که همه هستی‌ات را به فرزندت می‌دهی؟ این، «إنّه لیس من أهلک» است. تو هم که او را می‌خواهی، از ظالمین هستی! [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

شما باید خانواده و دوستانتان را هم به‌واسطه ولایت بخواهید. این خواستن، ماورایی و ابدی است...

تو باید فرزندت را بخواهی، خانمت را بخواهی، رفقایت را بخواهی؛ اما باید علاقه‌ات به ندای امام‌ زمان باشد، اصل این‌ است. وقتی آن ندا آمد، اگر آن‌ها هماهنگ شدند و آمدند که آمدند و اگر نیامدند تمامشان را بگذاری و بروی. شما باید همه آن‌ها را هم به‌ واسطه ولایت بخواهید. این خواستن، خواستن خداست، خواستن امر است، خواستن تمام خلقت است. این خواستن، یک خواستن ماورایی است، یک خواستن ابدی است، یک خواستنی است که ابد الآباد زنده‌ای و با آن محشور می‌شوی. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

انتظار رجعت مثل این‌ است که وقتی شما را دعوت کردند، دعوت دیگری را نمی‌پذیرید...

انتظار رجعت مثل این‌ است که وقتی شما را دعوت کردند، دعوت دیگری را نمی‌پذیرید. بشر باید تمام اجزای بدنش انتظار رجعت داشته‌ باشد، آن‌وقت دیگر گناه نمی‌کند. بشر باید خیلی آماده‌ باشد، وگرنه دنیا و تجدد و تماشا و سیاحت و رفیق بد، آدم را می‌برد. انسان باید اتصالش را با خدا قطع نکند. ما باید هر چیزی را در مقابل رجعت موقت بدانیم. همه این‌ها موقت است و تمام می‌شود. بخواه، اما علاقه نداشته‌ باش. باید علاقه‌ات به زمان ظهور باشد. آن‌وقت دیگر دست و پایت را جمع می‌کنی و این‌قدر ولنگ و باز نیستی، وام نمی‌گیری و این‌ کارها را نمی‌کنی. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

تشریف‌ فرمایی امام‌ زمان و رجعت و قیامت، توأم به‌ هم است و ایام الله است...

از امام‌ صادق سؤال می‌کنند سید حسنی و یمانی درستند؟ می‌فرماید: بله؛ اما اگر من باشم جانم را فدای امام‌ زمان می‌کنم. چرا؟ چون حسنی و یمانی رجعت را به‌ وجود نمی‌آورند، رجعت به‌ دست توانای امام‌ زمان به‌ وجود می‌آید. این‌ است که امام‌ صادق می‌فرماید: من جانم را فدای امام‌ زمان می‌کنم. تشریف‌ فرمایی امام‌ زمان و رجعت و قیامت، توأم به‌ هم است و «ایام الله» است. ظهور امام‌ زمان، مقدمه رجعت است. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

ما باید از آن‌هایی که امر خدا را اطاعت نمی‌کنند تبرّی بجوییم، حتی اگر خودمان باشیم...

یک نفر می‌گفت: من ده دفعه رفتم کربلا، توفیق شد! چرا یک‌ دفعه پولش را ندادی به کسی که می‌سوزد و نمی‌تواند برود؟ نمی‌گویم زیارت نرو، با شروط برو، جوری برو که امام حسین علیه‌السلام قبولت کند. می‌خواهم آبروی ماورایی داشته باشید. اطاعت امر شما را در تمام خلقت سرافراز می‌کند. ما باید از آن‌هایی که امر خدا را اطاعت نمی‌کنند، تبرّی بجوییم؛ همین‌طور از خودمان هم [اگر] که امر خدا را اطاعت نکنیم، تبرّی بجوییم. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

در هر زمانی که مردم پیرو خلق شدند، بی‌دین از دنیا می‌روند...

شما با چه کسی ارتباط دارید؟ متقی با فقرا ارتباط دارد، با امر خدا ارتباط دارد. خدا امر کرده: به فقرا رسیدگی کن. یک ارتباط‌هایی است که ائمه علیهم‌السلام به شما جزا می‌دهند، به ماوراء دست پیدا می‌کنید؛ اما یک ارتباط‌هایی است که سقوط می‌کنید. اگر به بچه مردم نگاه بد کنید، گناه ابن‌ملجم به شما می‌دهد. مردم آن زمان با عمر و ابابکر ارتباط برقرار کردند، مرتد و کافر شدند، اهل جهنم شدند. در هر زمانی که مردم پیرو خلق شدند، بی‌دین از دنیا می‌روند. اصلاً ارتباطِ غیر امر باطل است. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

قدرت و نفَس و کارتان را تقدیم ولایت کنید تا خدا یاریتان کند...

هیکل من رشد کرده، اما عقلم رشد نکرده. بیایید رشد هیکل ما، رشد عقل باشد. این یقین توست که تمام ماوراء را می‌بیند و به تمام ماوراء سِیر دارد. تمام این عالم تنظیم است. تو قدرتت را تقدیم ولایت کن؛ نفَست، کارَت را تقدیم ولایت کن؛ حالا خدا یاریت می‌کند. اگر اراده خودت را کنار گذاشتی، خودت را محتاج خدا، محتاج ولیّ الله الأعظم، امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) دانستی، ماورایی‌ات می‌کند. به قلب مبارکتان بگویید: ای قلب! بیا حمایت از حسین علیه‌السلام کن. ای اشیاء بدن من! ای قلب من! ای جان من! بیا خودت را بگذار در اختیار زهرا علیهاالسلام. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

امیرالمؤمنین که می‌فرماید من عبد محمّدم، عبدِ امر خداست، نه عبدِ عبد...

خدا می‌گوید: «إنّ الله و ملائکته یصلّون علی النّبی یا أیّها الّذین آمنوا صلّوا علیه و سلّموا تسلیماً»؛ حالا امیرالمؤمنین می‌آید شکسته‌نفسی می‌کند، مثل اين که خودش را قاطی همه می‌کند، می‌گوید: خدا! تو گفتی تسلیم نبی باش؛ من تسلیم که هیچ، عبدش هم هستم. امیرالمؤمنین در هر کاری پیش‌تاز است. ما باید عبد محمّد باشیم، چون امر توست. امیرالمؤمنین، عبدِ امر خداست، نه عبدِ رسول‌الله به عنوان نبوت یا جسم. امیرالمؤمنین عبدِ عبد نمی‌شود، امیرالمؤمنین عبدِ امر خداست. شما هم عبد این حرف‌ها باشید. این مثل آن است که خدا به ملائکه گفت: به آدم سجده کنید؛ آدم که لایق سجده نیست، امر خداست که به این سجده کن. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

خدا می‌گوید ادعونی، بیا تا خودم را به تو بدهم...

امیدوارم این اجزاء را که خدای تبارک و تعالی به ما داده، همه را در اختیارش بگذاریم؛ آن‌وقت خدا خودش را در اختیار شما می‌گذارد. چرا؟ می‌گوید: «اُدعونی» بیا! چه می‌خواهد به شما بدهد؟ خدا می‌گوید بیا تا خودم را به تو بدهم؛ اما باید از همه چیز بِبُری، بدانی خدا باید تو را کفایت کند. خدا و رسول الله صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله گفته‌اند برو درِ خانه علی علیه‌السلام، «أنا مَدینة العِلم وَ علیٌ بابُها»؛ او تو را کفایت می‌کند. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

خدا خوشش می‌آید دوستان امیرالمؤمنین را نجات بدهد...

خدا محتاج نیست، اما یک احتیاج دارد، احتیاجش این است که دوستان امیرالمؤمنین را از این معرکه پر فعل و فساد نجات بدهد؛ خوشش می‌آید که دوستان علی را نجات بدهد. این‌قدر خدا دوست دارد، می‌گوید: اگر یک نفر را هدایت کنی، به قدری که عالَمی را هدایت کردی، ثواب به تو می‌دهم؛ اما اگر یکی از دوستان علی را گمراه کنی، گناه یک عالَم گمراه کردن را به تو می‌دهم. اگر این مطلب را قشنگ حسّ نکنید، صحیح نیست، توی هیجان می‌افتید. ببین گفتم خدا محتاج نیست، ائمه محتاج خدا هستند؛ ما باید محتاج ائمه باشیم، چون که از دریچه ولایت به ما ولایت القاء می‌شود و افشاء می‌کنیم. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

شما باید معلمتان خدا و ولایت باشد، یک نگاهی می‌کند، علم تمام علوم را می‌ریزد در سینه‌ات...

یک تجلی داریم، یک تجلی فهم. یک وقت به ما تجلی شده، تجلی فهم نشده. تجلی فهم، شناخت امام به تو می‌دهد، شناخت قرآن و زهرای عزیز علیهاالسلام را به تو می‌دهد. اگر می‌خواهید تجلی فهم به شما بشود، باید تمام تجلی‌های دنیا را از خودتان بیرون کنید. شما باید معلمتان خدا و ولایت باشد. قربان آن معلم بشوم! یک نگاهی می‌کند، علم تمام علوم را می‌ریزد در سینه‌ات. «عِلم الله»، خدا علمش را به تو می‌دهد. علمش چیست؟ محبت امیرالمؤمنین علیه‌السلام را به تو می‌دهد. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

آب، آتش جهنم را خاموش نمی‌کند، محبت علی خاموش می‌کند...

دوستی علی علیه السلام کفایت است. آب، آتش جهنم را خاموش نمی‌کند، محبت علی علیه‌السلام خاموش می‌کند. اگر بدانی محشور شدن با ولایت یعنی چه، به حضرت عباس، از ذوق خوابتان نمی‌برد! خدایا! من علی علیه‌السلام را دوست دارم، چه کسی این دوستی را به من داده؟ خودت دادی، خودت حفظش کن. خدایا! من زهرا علیهاالسلام را دوست دارم، چه کسی این دوستی را به من داده؟ خودت دادی، خودت حفظش کن. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

رجعتیون به خواست امام‌زمان عمل می‌کنند و به اعمال امام‌زمان شریکند...

خوشا به حال آن کسانی‌که در رجعت می‌آیند! همه ائمه حضور دارند و احقاق حق می‌شود. دل دوازده‌امام، چهارده‌معصوم خوش می‌شود، دل شیعه هم خوش می‌شود. اگر شما به این امر راضی باشید و مقصدتان آن باشد، از رجعتیون هستید. همان‌طور که می‌گوید: «أینَ الرجبیون»، ندا سر می‌دهد: «أینَ الرجعتیون؟»؛ تا حتی اگر مرده باشی، طلبت می‌کند و می‌آیی. اگر شما آن‌طور شدی، داری خواست امام‌زمان را عمل می‌کنی و به اعمال امام‌زمان شریکی؛ چون خواست امام‌زمان رجعت است. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

بهشت شکم تو را تأمین می‌کند، رجعت ولایت تو را...

شیعه چه‌ موقع پیروز می‌شود؟ زمان رجعت. شیعه واقعی باید حواسش پیش امام‌زمان باشد، آقا را ببیند، خدمتش برسد؛ اما هنوز آن‌ زمان هم به مقصدش نرسیده‌ است. چرا؟ هنوز رجعت نشده‌ است. ما باید امام‌دوست باشیم و رجعت‌خواه. خود امام‌زمان هم وقتی تشریف می‌آورند، زمینه رجعت را درست می‌کنند. زمان رجعت برای شیعه از بهشت بالاتر است. «رجعتیون» را خدا دعوت می‌کند و سر سفره خدا نشسته‌اند. بهشت شکم مرا تأمین می‌کند، نه ولایت مرا؛ رجعت، ولایت تو را تأمین می‌کند. این حرف‌ها یقین می‌خواهد و جوابگویش ولایتی است که در قلب شماست. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

خدا خلقت را کادو کرده و به ائمه داده، آن‌ها هم کادو کرده‌اند و به شیعیانشان می‌دهند...

اصلاً مؤمن به‌ غیر از دیدن خدا و ائمه نگاهی نباید داشته‌ باشد. [خدا] در حدیث کساء می‌فرماید: همه این‌ها [خلقت] را محض ائمه آفریدم. حالا ائمه به خلقت می‌گویند: تو مِلک مایی؟ باید آرام باشی و نعمتهایت را به دوستان ما بدهی. خدا خلقت را کادو کرده و به ائمه داده، آن‌ها هم کادو کرده‌اند و به شیعیانشان می‌دهند. چقدر ائمه شما را می‌خواهند! همان‌طور که پدر و مادر بچه‌اش را می‌خواهد و دلش می‌خواهد رشد کند. پدر و مادر حقیقی ما ائمه و متقی هستند. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

عالَم فدای شیعه است؛ دیدن مؤمن یعنی این...

خدا به آسمان گفته باران ببار؛ به هوا می‌گوید باش، مسمومیت را ببر؛ افعی‌ها زهر جو هوا را می‌کشند که تو سالم باشی؛ فلک گردش می‌کند و ستاره‌های آسمان می‌درخشند که تو راحت باشی؛ به دریا می‌گوید آرام باش، چون اگر انفجار کند چیزی باقی نمی‌ماند؛ ماهی‌ها مال شماست؛ میوه‌های درختان برای شما به‌ وجود می‌آیند، کوه‌ها ذخیره‌های شما، زمین آرام و مسخر شماست؛ تمام عالم فدای شماست، اما انسان باشیم. عالَم فدای شیعه است؛ دیدن مؤمن یعنی این. من این‌ را می‌بینم، اما شما نمی‌بینید و کفران می‌کنید. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

کسی که علی ولی‌الله نمی‌گوید، جواب آنچه که خورده را نمی‌تواند بدهد...

تمام این نباتاتی که از زمان آدم ابوالبشر خلق شده‌اند، مقصدشان رجعت است. چرا؟ خدا می‌گوید: «کلوا من الطیبات و اعملوا صالحا»، تمام این‌ها را خلق کرده‌ام، بخورید و عمل صالح کنید. عمل صالح، عمل به ولایت است. این‌ است که در قیامت جلوی کفار را می‌گیرند و می‌گویند: تو که «أشهد انّ علیاً ولی‌ الله» نمی‌گفتی، چرا مرا خوردی؟ کسی‌ که [علی ولی‌الله] نگوید، نکبت دارد. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

در زمان رجعت زمین مثل آسمان می‌شود، روی زمین هم گناه نمی‌شود...

درباره ائمه یک محبت داریم و یک مقصد؛ ما در رجعت به مقصدمان می‌رسیم و دیگر چیزی بالاتر از آن‌ نیست که بخواهیم به آن برسیم. الان زمین با آسمان فرق دارد، آن‌ زمان فرق ندارد. همان‌طور که در آسمان گناه نیست، در زمان رجعت هم روی زمین گناه نمی‌شود. در عالم جایی از عرش بالاتر نیست، اما آن‌ زمان عرش خدا در زمین پیاده می‌شود، تمام ائمه جمعند و مؤمن در عرش شرکت می‌کند. در رجعت، هم در حضور امام هستند و هم در امر امام. حضور امام خوب است، اما مقصد یقین به امام است. خلق نگذاشت که در این دنیا مقصد خدا عملی شود، اما در رجعت این‌ کار خواهد شد. آن‌ زمان عدالت خدا اجرا می‌شود. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

در رجعت مردم به بلوغ می‌رسند و از تکلیف رد شده‌اند و خیانت و گناه نمی‌کنند...

رجعت یعنی روح؛ در رجعت مردم به خدا و به ولایت متصل می‌شوند. چرا؟ دیگر کسی نیست که ولایت را قبول نکند. در آن‌ زمان دیگر فهم شخص کار نمی‌کند، فهم ولایی کار می‌کند؛ چون همه به ولایت و به امام‌ زمان متصلند. یعنی در رجعت مردم به بلوغ می‌رسند و از تکلیف رد شده‌اند و خیانت و گناه نمی‌کنند. به تکلیف رسیدن مهم نیست، بلوغ مهم است. کسی‌ که ولایتش کامل است و صددرصد به ولایت یقین دارد، گناه نمی‌کند؛ چنین شخصی الان در رجعت است. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

ائمه انتظار دارند شما روح بشوید، روح گناه نمی‌کند، آن‌وقت بی‌محاکمه هستید...

رفقای عزیز! انتظار دارم که شما روح بشويد، روح گناه نمی‌کند. ما فردای قیامت گیر چشم، دست، پا و گوشمان هستیم؛ چرا فراموش می‌کنید؟ امام زمان روح است، زهرای عزیز روح است؛ شما باید اتصال به روح بشوید. این‌ها انتظار دارند شما روح بشوید، انتظار دارند مثل ائمه بشويد. اعضاء و جوارح، اعمال شما را ضبط می‌کنند. تو آن‌‎جا در قیامت حاشا می‌کنی، به دستت می‌گویی نگو! بترس از آن روزی که حقیقت کار می‌کند، اعضایت کارهایت را می‌گویند. ببین آقا ابوالفضل چطور با دستش حرف می‌زند! می‌گوید: تو از من باوفاتر بودی؛ پس موجودی مستقل است. شما اگر اتصال به روح بشوید، بی‌محاکمه هستید. بیایید دنبال امر بروید. سلمان، اباذر، میثم و مقداد رفتند دنبال امر؛ حالا می‌گوید: «سلمانُ مِنّا أهل البیت»، شما هم بیایید جزء اهل‌بیت بشويد. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

امام زمان خودش قرآن ناطق است، لازم نیست آیه قرآن بخواند که دیده نشود...

اگر پیامبر صلی الله علیه و آله باید آیه «وَ جَعَلنا مِن بَین أیدیهِم سَدّاً و مِن خَلفِهم سَدّاً فأغشَیناهُم فَهُم لایُبصِرون» را بخواند؛ امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) خودش آیات است. صدها بار در خانه‌اش ریختند و او را ندیدند؛ آیا امام زمان آیه «وَ جَعَلنا مِن بَین أیدیهم» خواند؟ امام زمان خودش قرآن ناطق است، اما پیامبر اکرم افشاکُن است. یک چیزهایی است که خدا در زمان پیامبر افشاء کرد، اما حقیقتش پیش حجت خداست، امام خودش افشاست. صدها بار در خانه امام حسن عسکری علیه‌السلام ریختند، مگر امام زمان را دیدند؟ مگر آن‌‎جا نبود؟ [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

امام زمان هیکل نمی‌خواهد، آمادگی می‌خواهد...

اگر وحی به پیامبر اکرم نازل می‌شود، پیامبر آمادگی دارد، منتظر وحی خداست. وحی رسید به پیامبر: ای نبیّ من! امشب می‌خواهند تو را بکُشند، تو باید علی را جای خودت بگذاری. فرمود: علی‌جان! جای من می‌خوابی؟ گفت: شما حفظ هستی؟ گفت: آری! امیرالمؤمنین آمادگی دارد. چرا یک نفَس امیرالمؤمنین افضل از عبادت ثقلین است؟ این‌ها نه این‌که جسم پیامبر را می‌خواستند از بین ببرند، درون پیامبر را می‌خواستند از بین ببرند. درون پیامبر ولایت است؛ درون پیامبر، علی بود؛ این‌ها آن را می‌خواستند نشود. ما باید آمادگی داشته باشیم که جانمان را برای ولایت بدهیم. والله! اگر تو این‌طور آمادگی داشته باشی، یاور امام زمان هستی. امام زمان هیکل نمی‌خواهد، آمادگی می‌خواهد. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

شما که مشهد می‌روید باید هم به امام توجه کنید، هم به خدا...

شما که مشهد می‌روید باید توجه کنید هم به امام، هم به خدا. درست است که امام محتاج خداست، اما امام محتاج خلق نیست. خدا یک تسلط خلقتی به امام داده است. علی بن موسی الرضا علیه‌السلام در اختیار خداست؛ اما شما که می‌خواهید آن‌‎جا تشریف ببرید، باید یک نگاهی به خدا بکنید: این خدا کیست که علی بن موسی الرضا علیه‌السلام را خلق کرده؟ خدا به علی بن موسی الرضا علیه‌السلام اختیار داده است؛ حالا که به او اختیار داده، توجه علی بن موسی الرضا علیه‌السلام به خداست. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

با سِیر کردن در خلقت، یقین می‌کنی غیرِ حجت خدا ناچیز است...

بشر باید سِیر خلقتی داشته‌ باشد. وقتی سِیر کرد، می‌بیند یک سَمْت خلقت است، یک سَمْت فراتر از خلقت، یعنی حجّت [است]. حالا این‌ را یقین می‌کنیم، فقط حجت را چیز می‌بینیم، مابقی را ناچیز. شما باید این سِیر را داشته‌ باشید. با این سِیر، یقین می‌کنید. حالا این یقین، هم یقین به خداست و هم یقین به‌ قرآن است؛ دیگر کسی را نمی‌بینید. این‌طور که شدی، دیگر باید به‌ فکر فرمان بردن و اطاعت از امر باشید. همان‌طور که عبدالعظیم‌ حسنی به امر امام بود، حالا می‌فرماید زیارت او مطابق زیارت امام‌ حسین علیه‌السلام است. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: روح ولایت است]

اگر فکر دشمنی با امام باشی کافری، اما اگر فکر ولایت باشی، دعایت مستجاب می‌شود...

کسی که این حرف‌ها را می‌شنود، باید به آن معرفت داشته باشد. معرفت را باید از حضرت علی علیه‌السلام و حضرت زهرا علیهاالسلام بخواهید تا نظری به شما بکنند و در قلبتان بریزند. شب و نصف شب به زهرای عزیز متوسل شوید؛ اشکی بریزید و بگویید: زهراجان! دل مرا باز کن. زهراجان! چشم مرا عالَم‌بین کن. زهراجان! ایرادی‌ها را از قلب من بیرون کن. زهراجان! این وسوسه‌ها را از من بگیر. اگر نگرفت! فکر، آن است که زیر این آسمان، هیچ‌کس را نخواهید، مگر آن که پیرو علی علیه‌السلام باشد. همین‌طور که فکر دشمنی با امام باشی، کافر هستی؛ اگر فکر ولایت باشی، دعایت مستجاب می‌شود. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

من ثواب نمی‌خواهم؛ من علی دارم، حسین دارم، زهرا دارم، چه غم دارم؟ چه کم دارم؟...

رفتم مشهد، گفتم: یا امام رضا! من زیارتم را هدیه می‌کنم به آن‌هایی که نیامدند. حالا آوردم جلو، گفتم: الآن قیامت است، خدایا! تو مرا روبرو می‌کنی، می‌گویی: تمام زیارت‌هایت را بخشیدی، حواله کردی. حسین! اگر این‌ها را، همه را پس بدهی، فردوس می‌روی. گفتم: من به دینم، نمی‌خواهم فردوس بروم، می‌دهم به این‌ها؛ چیزی که دادم، داده‌ام! اگر تبرّی داشتی، این‌طور می‌شوی. گفتم ثواب نمی‌خواهم. وقتی این‌طوری شدی، خدا باز یک چیزی به تو می‌دهد. باز من در این فکر نیستم؛ اگر چیزی داد، داد. نداد، نداد. من علی علیه‌السلام دارم، حسین علیه‌السلام دارم، زهرا علیهاالسلام دارم، چه غم دارم؟ چه کم دارم؟ [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

آن‌ کسی که چشمش از برای زهرا و علی گریان است، امام زمان او را می‌پذیرد...

هیچ‌کس آتش مرا نمی‌تواند خاموش کند، هیچ خلقی نمی‌تواند، مگر آقا امام زمان با آب حوض کوثر خاموش کند. بگوید: حسین‌جان! آمدم. به زهرا، مادرمان هم می‌گویم آمدم، به آن قلب تو هم می‌گویم آمدم؛ آن‌وقت آتشِ قلب مرا خاموش می‌کند. مؤمن مانند سنگِ نمک دلش آب می‌شود. حواسش پیش زینب علیهاالسلام است، حواسش پیش امام حسن و امام حسین علیهماالسلام است؛ همین‌طور می‌گوید: آقا امام زمان! چه موقع می‌شود بیایی و احقاق حق کنی؟ دلش آب می‌شود. آن‌ کسی که چشمش از برای زهرا علیهاالسلام، از برای علی علیه‌السلام گریان است، امام زمان او را می‌پذیرد؛ می‌گوید: تو آگاهی و من آگاه‌تر از تو، تو گریانی و من گریان تر از تو. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

کسی که خدمت به من می‌کند، یک حواله می‌نویسم، به خدا می‌دهم، خدا هم حواله ما را تا حالا که رد نکرده است...

رفقای عزیز! من همیشه به فکر شما هستم. تمام شما مثل ایمانی که در قلب من است، در قلبم حضور دارید. کسی خدمت به من می‌کند، می‌گویم: خدایا! من نمی‌توانم عوضِ خدمت او را بجا بیاورم، من نه مال دارم، نه قدرت دارم. خدایا! خودت کمکش کن! خدایا! خودت عوض به او بده! یک حواله می‌نویسم، به خدا می‌دهم. خدا هم حواله ما را تا حالا که رد نکرده است. به حضرت معصومه گفتم: بی‌بی جان! قربانت بروم، خاک کف پایت شوم، خیلی من تشکر می‌کنم، حواله‌های مرا رد نکردی. به ارواح پدرم رد نمی‌کند. حالا هر کسی نیاید، یک باغ بخواهد و چه بخواهد، بگوید یک حواله بده! [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

با امامت حرف بزن، بگو یادت نرود بعد مرگمان بیایی، ما احتیاج به تو داریم...

آقا امام رضا علیه‌السلام می‌فرماید: سه جا می‌آیم حفظتان می‌کنم. باید امام رضا علیه‌السلام را دعوت کنید: آقا! بیایی، یادت نرود. یادت نمی‌رود، گناهِ من از یادت می‌برد. اول از خدا بخواه گناه مرا بیامرزد. یادت نرود، شب اول قبر بیایی، میزان بیایی، آن‌جا بیایی، ما احتیاج به تو داریم. دعا کن خدا بدی‌های ما را بیامرزد. با امامت حرف بزن. پس می‌آید [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

وقتی می‌خواهی علی بگویی، باید به یک ماوراء بگویی علی...

یک علی که می‌گویی، خدا مَلک برای تو خلق می‌کند، «أستغفر الله» می‌گوید. تو یک‌وقت کنار قبر علی علیه‌السلام، علی را نمی‌شناسی. چه فایده‌ای دارد؟ مگر هفده، هجده سال نزد چهار امام نبودند و اهل آتش شدند؟ ما باید این‌ها را بشناسیم. عقیده‌ام این است: شناسایی این‌ها این است که باید با ادب، علی بگویی. وقتی می‌خواهی علی بگویی، باید به یک ماوراء بگویی علی! آن‌قدر علی علیه‌السلام قیمت دارد که خدا یک ماوراء را کنار می‌گذارد، می‌گوید: به عزت و جلالم، اگر ثواب انس و جن کنی، علی علیه‌السلام را دوست نداشته باشی، تو را به رو به جهنم می‌اندازم. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

این قدرت‌ها که به ما داده‌اند موقت است، بیایید در مقابل قدرت عالَمیان، امام زمان، زانو بزنید...

به «ولیّ الله الأعظم» متوسل شوید، بگویید: آقاجان! حدّها را از گردن ما بردار. آقاجان! دست ما را بگیر. آقاجان! ما را در پناه خودت بیاور. آقاجان! ما قدرت نداریم. آقاجان! ما یک جان داریم، جانمان هم فدای تو. این قدرت‌ها که به ما داده‌اند، همه‌اش موقت است. قربانتان بروم، بیایید در مقابل کسی که قدرت عالَمیان است، زانو بزنید. یعنی قدرت او قدرت ماوراست، قدرت او قدرت خداست. او کیست؟ امام زمان (عجل‌ الله‌ فرجه) است. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

خدایا! به جز محبت رجعت، هیچ محبت دیگری در قلبمان نباشد...

ما باید آرزویمان این‌ باشد که با ولایت سنخه شویم و در رجعت شرکت کنیم. نماز که می‌خوانید بگویید: خدایا! همان‌طور که تو می‌خواهی، امیرالمؤمنین می‌خواهد، تمام خلقت می‌خواهند، ما هم رجعت را بخواهیم. خدایا! اگر بودیم که بودیم و اگر نبودیم به جز محبت رجعت، هیچ محبت دیگری در قلبمان نباشد. بهشت هم گولمان نزند، ما رجعت را بخواهیم! ما را به مقصد خودت و پیامبر و امیرالمؤمنین که رجعت است استوار کن. «بار من افتاده‌ است، بار من بار کن ای رب جلیل، به‌حق امیرالمؤمنین» [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

وقتی امام زمان تشریف بیاورد و منافقان گردن زده شوند می‌توان حضرت زهرا را افشا کرد...

چه وقت می‌شود حضرت زهرا علیهاالسلام را افشاء کرد؟ وقتی که حقیقتِ تمام خلقت یعنی امام زمان (عجل‌ الله‌ فرجه) تشریف بیاورد و امیرالمؤمنین علیه‌السلام مُهر می‌زند: مؤمن! منافق! گردن منافقان را می‌زند؛ آن‌موقع می‌شود زهرای عزیز را افشاء کرد. امام زمان می‌فرماید: مادرجان! آمدم. قبر مخفی مادرش زهرا علیهاالسلام را معلوم می‌کند؛ مادرجان! من آمدم. به اندازه تمام دنیا سوختم و اشک ریختم؛ اگر اشک چشمم تمام شد، برای تو گریه کردم. امام زمان آن‌جا هم ستایش خدا را می‌کند که به دست من الآن خواست خدا جاری شد، رجعت جاری شد. امام زمان حالا هم دارد دلش می‌سوزد، گاهی می‌گوید: ای خدا! فرج مرا نزدیک کن. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

هر کاری که می‌کنید، در فکر باشید زهرا یک لبخندی بزند. کمکش نکردند، بیایید رفقا ما کمک کنیم زهرا را...

دعا به وجود امام زمان کنید. من هر روز و هر شب یک دور تسبیح صلوات می‌فرستم برای سلامتی آقا امام زمان، می‌گویم: خدایا! وجود مبارک ایشان را از جمیع بلاها حفظ کن. وقتی خدمت امام زمان رسیدم، می‌خواستم در رکاب امام زمان کشته بشوم تا حضرت زهرا یک لبخند به من بزند. می‌خواستم زهرای عزیز خوشحال شود که پسرش مهدی را یاری کردم؛ حضرت زهرا خوشحال شود، نه خودم. تو مال آن‌هایی دیگر، قبولت می‌کنند. این است که می‌گویم کار باید وصل به خدا باشد، وصل به توحید باشد، آن‌وقت رشد پیدا می‌کند؛ رشدش رضایت زهراست، رضایت خداست. عزیزان من! هر کاری که می‌کنید، در فکر باشید زهرا یک لبخندی بزند. کمکش نکردند، بیایید رفقا ما کمک کنیم زهرا را. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

هر چه از امام زمان بخواهی تمام می‌شود، اما انتظارالفرج تمام‌شدنی نیست...

امام‌ زمان اراده خداست، اگر بگوید بشود، می‌شود. حالا از او چه می‌خواهید؟ هر چه بخواهی تمام می‌شود، اما انتظارالفرج تمام‌شدنی نیست. چه‌ چیزی غیر از ظهور ولی‌ الله‌ الاعظم، امام‌زمان، حجت‌خدا، مقصد و ذخیره خدا، می‌تواند تمام ممکنات را خوشحال کند؟ مگر من نمی‌توانستم که از او دنیا بخواهم؟ وقتی خدمت حضرت رسیدم، گفتم: آقا جان! یک خواهش از شما دارم، دلم می‌خواهد یاور شما باشم، هیچ‌چیز دیگری نمی‌خواهم. حضرت قبول فرمودند و اشاره کردند: صلوات بفرست. شیعه وقتی هم که خدمت امام‌زمان می‌رسد، انتظار الفرج می‌خواهد. کجا می‌روید؟ چه‌ کار می‌کنید؟ بیایید این‌طرف خط! [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

انتظار الفرج یعنی انتظار پایان گمراهی‌ها، نه این‌که امام زمان بیاید کاه و جوی ما را درست کند...

خواست شیعه این‌ است که ولایت افشا شود. من اگر بمیرم با عقده این‌که هنوز رجعت نیامده‌است می‌میرم؛ اگر در فردوس باشم ناراحتم. به تمام آیات قرآن راست می‌گویم. چرا؟ دلم می‌خواهد رجعت بشود. به خدا گفتم: اگر مرا جایی قرار دهند و آب‌های هفت‌ طبق آسمان را روی من بریزند، باز هم برای مصیبت حضرت‌زهرا و امام‌حسین می‌سوزم، تا زمانی‌که احقاق حق از دشمنان آن‌ها بشود. نشده‌ است که من با عقده از دنیا رفته‌ام. بهشت که من را تأمین نمی‌کند، احقاق حق این‌ها مرا تأمین می‌کند. باید همه‌تان این‌طور شوید. اگر این‌طور نباشید، مثل حیوانی هستید که یونجه و جو به او داده‌اند و قانع شده‌است. ما باید قانع نشویم و انتظار رجعت را بکشیم. آن دو نفر یا بنی‌امیه و بنی‌عباس چه کردند؟ این‌همه جوان را گمراه کردند. ما می‌سوزیم، کِی می‌شود آن حقیقت اسلام و قرآن و توحید یعنی امام‌زمان بیاید؟ انتظار الفرج یعنی این، نه این‌که بیاید کاه و جوی ما را درست کند. انتظار الفرج یعنی انتظار رجعت، اگر این‌طور نباشید والله، بالله، تالله، نفهمیده‌اید….

فقط علائم حتمی ظهور مانده‌، حالا تو نمیری چقدر ترسیده‌ای که ظهور نزدیک است؟!...

خدا هشدار آمدن امام‌زمان را داده، اما هنوز مستقر نشده‌ است. امام‌صادق قسم جلاله می‌خورد و می‌گوید: اگر یک‌ روز از دنیا باقی باشد امام‌زمان می‌آید. رسول‌اکرم می‌فرماید: پسرم مهدی وقتی می‌آید که زنان شبیه مردان و مردان شبیه زنان شوند، امانت برود، خیانت زیاد شود، مردم گیر به حلال و حرام ندهند، تمام مملکت را نزول و ربا فراگیرد، فسق و فجور رواج پیدا کند، کاشفات‌ عاریات، زنان پوشیده‌اند، اما برهنه‌اند. همه‌اش شده‌ است، فقط معطل یک ندای آسمانی است که ثلث مردم از دنیا بروند؛ بعد از آن دجال و سید حسنی می‌آیند و هشت ماه طول می‌کشد که امام‌زمان تشریف بیاورد. پس فقط علائم حتمی مانده‌ است. حالا تو نمیری، چقدر ترسیده‌ای که ظهور نزدیک است؟! تو دست از کارهایت برنداشته‌ای. عزیزان من! چه‌ خبر است؟ کجایید؟ شما هنوز گرفتار دنیایید. بیایید پایتان را از دنیا باز کنید تا به دامن آن‌ها پرش کنید. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

تمام خلقت منتظر رجعتند تا گریه‌شان تمام شود، تو هم باید همین‌طور باشی...

«اِنتظارُ الفَرج أفضلُ العِبادَة» ما باید انتظار آن کسی را بکشیم که امام صادق علیه‌السلام هم انتظار او را می‌کشد، زینب علیهاالسلام و امّ‌کلثوم هم انتظار او را می‌کشند. شیعه دارد انتظار می‌کشد؛ درخت، آسمان و عرش، جهنم، بهشت و فردوس انتظار می‌کشند. تو باید جانم بیایی توی خط، جزء [در] انتظارون باش. آیا کتاب رجعت را خواندی، فهمیدی؟ یا گذاشتی کنار؟ همه خلقت دارند گریه می‌کنند؛ عرش، آسمان، زمین و درختان گریه می‌کنند؛ منتظر رجعتند تا گریه‌شان تمام شود. اگر امام زمان (عجل‌ الله‌ فرجه) بیاید، همه این‌ها ساکت می‌شوند، خوشحال می‌شوند. تو هم باید همین‌طور باشی. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

آن‌ موقعی که امر امام زمان را اطاعت نکنید، از زیر سایه ایشان رفته‌اید کنار...

اگر تو امام زمان (عجل‌ الله‌ فرجه) را ببینی، باید عرش، بهشت، دوزخ، آسمان و زمین، کوه‌ها و دریاها، درخت‌ها، اشیاء و ممکنات را ببینی، آن‌چه در خلقت است را باید ببینی؛ تمام این‌ها که سرِپاست، به وجود مبارک ولی الله الأعظم است؛ این است خداشناسی. اگر ما این‌طوری باشیم، هر چه که می‌بینید، شکر امام زمانتان را می‌کنید. خدایا! شکر، یک چنین وجودی را از نور خودت خلق کردی، سایه امام زمان بر سر ماست. قدردانی کنید. تو را به خود امام زمان قسم، از زیر سایه امام زمان نروید کنار. کجا می‌روید کنار؟ آن‌ موقعی که امر آقا را اطاعت نکنید. بیایید عزیزان من، زیر سایه امر باشید. تو امام زمان را بخواه که واسطه تو و خداست. این خلقت به‌واسطه امام زمان زنده است. برکات به‌واسطه امام زمان نازل می‌شود. رزق ما، به‌واسطه امام زمان است. روزیِ ما را ایشان قسمت می‌کند. امام زمان تمامِ امیدهاست. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

خلقت امر امام زمان را اطاعت می‌کند، نه دنیا که به منزله استخوان خوک در دهان سگ خوره‌دار است...

ما ائمه طاهرین علیهم‌السلام را نمی‌شناسیم، عظمائیت این‌ها را باید بفهمیم. اگر بگوییم آقا امام زمان (عجل‌ الله‌ فرجه) یک خلقت است، ما نفهمیده‌ایم؛ خلقت به امر این‌هاست. خلقت به‌واسطه امام زمان سرِپاست. خلقت باید امرش را اطاعت کند، نه دنیا. دنیا که به منزله استخوان خوک در دهان سگ خوره‌دار است. خدا می‌داند چقدر خدا خلقت دارد، کُرات دارد، همه به واسطه امام زمان است. اگر لحظه‌ای ایشان نباشد، یعنی چشمش خواب برود، تمام خلقت فروریزان می‌شود. آن‌موقعی که تمام زمین و آسمان فروریزان می‌شود، خدا امامش را در عرش می‌برد، دیگر در این عالَم نیست. وقتی امام در ظاهر، در این عالَم نیست، عالَم فروریزان می‌شود. آیه «إذا زُلزلت الأرضُ زِلزالَها» را بخوانید؛ می‌گوید چه می‌شود؟ خودش، خود به خود متلاشی می‌شود. تمام به وجود امام باقی است. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

اگر شیعه واقعی باشید، نه این‌که از مردم بهتر باشید، از انبیاء هم، به‌ غیر از پیامبر آخرالزمان، بالاتر هستید...

اصل دین، اطاعت امر ولایت است. این‌ همه اهل‌تسنن پیامبر صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله را احترام می‌کنند، اما چون امر پیامبر را اطاعت نمی‌کنند فایده‌ای ندارد. امر پیامبر، علی‌ بن‌ ابی‌طالب علیه‌السلام است. ما هم شیعه بی‌امر هستیم؛ اگر شیعه واقعی باشید، نه این‌که از مردم بهتر باشید، از انبیاء هم، به‌ غیر از پیامبر آخرالزمان، بالاتر هستید. شما باید ترک‌اولی هم نداشته‌ باشید، ببینید بشر می‌تواند به کجا برسد. حالا چقدر کلاه سر ما می‌رود؟ دنیا می‌گذرد. خوش به حال آن‌ کسی‌ که در قیامت جایش خوب باشد. همه مردم به‌ غیر از کسانی‌ که ولایت دارند، جایشان بد است. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: افشای احکام]

رحمتی که از پیامبر صادر می‌شود، محبت امیرالمؤمنین است...

خدا به عیسی فرمود: ای عیسی! به عزت و جلالم، نور آسمان‌ها و زمین به‌ واسطه علی علیه‌السلام است. پس همه آسمان‌ها و زمین باید نقش علی علیه‌السلام را داشته‌ باشند. ولایت، رحمت به کل خلقت است، همه باید نقش ولایت را داشته‌ باشند. به پیامبر می‌فرمایند «رحمة للعالمین»؛ ولایتِ پیامبر به عالَم، رحمت است. پیامبر، ولایت را به عالَم می‌رساند. رحمتی که از پیامبر صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله صادر می‌شود، محبت امیرالمؤمنین علیه‌السلام است. صادرات پیامبر صلی‌ الله‌ علیه‌ و آله، محبت علی علیه‌السلام است. حالا خدا به پیامبر می‌فرماید «اشرف‌ مخلوقات»؛ کسی مثل پیامبر نیست، چون پیامبر ولایتش کامل است. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: افشای ولایت]

مثل آهن‌ربا باشید، ولایت را جذب کنید...

امام صادق علیه‌السلام به مجلس ولایت غبطه می‌خورد. چرا؟ چون همه شما می‌گویید: یا امام زمان! همه شما قانع و راضی هستید، دنبال طاغوت نیستید، همه شما در فکر هدایتید، همه شما سخاوت دارید. پس إن‌شاءالله مثل آهن‌ربا باشید، ولایت را جذب کنید، امام زمان (عجل‌ الله‌ فرجه) را بگیرید. وقتی این‌طوری شدی، به ماوراء دست پیدا می‌کنی، دعایت مستجاب می‌شود، اصلاً یک شخصیت ماورایی می‌شوی. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

این نیرویی که دارید اسم اعظم است، با این اسم اعظم پرش کنید در دامن امام زمان...

شیعه باید پرچم امام زمان (عجل‌ الله‌ فرجه) دستش باشد، تا امام زمان بیاید و پرچم «جاءَ الحَق وَ زَهَقَ الباطِل» را در دست بگیرد و پرچم شما اتصال به آن باشد؛ من این انتظار را از شما دارم. رفقای عزیز! بیایید پرچم توحید و امام زمان (عجل‌ الله‌ فرجه) را در دست بگیرید. پرچم امام زمان، فرمان امام زمان است، فرمان قرآن است؛ از حرف‌هایش خوشتان بیاید. این نیرویی که دارید اسم اعظم است، با این اسم اعظم پرش کنید در دامن امام زمان (عجل‌ الله‌ فرجه). [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

اگر درون بشر خیانت نباشد، وصل به رجعت است...

مؤمن واقعی، خودش رجعت است. چرا؟ اصلاً از جوانی خیال خیانت هم نکرده‌ام. در رجعت خیانت تمام می‌شود. اگر درون بشر خیانت نباشد، وصل به رجعت است. اگر بخواهی می‌شود که بشوی وگرنه این حرف در دنیا زده نمی‌شد؛ اما زحمت دارد، گذشت می‌خواهد، یقین می‌خواهد. مگر سلمان «منّا اهل‌ البیت» نشد؟ مگر شاه‌ عبدالعظیم حسنی به جایی نرسیده که زیارتش مطابق زیارت امام‌ حسین است؟ پس شدنی است، «إنّ اکرمکم عند الله اتقاکم». [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

شیعه باید همیشه جان در کف باشد...

به امام‌ زمان قسم که به تمام این خلقت می‌ارزد، وقتی خدمت حضرت رسیدم، دو چیز از ایشان خواستم: یکی این‌که آقا جان! اگر بودم که بودم وگرنه مرا زنده‌ کن تا پای رکابت بیایم و از دشمنان مادرت‌ زهرا احقاق حق کنم. الان هم القا و افشا به‌ من بده تا امیرالمؤمنین و فاطمه‌ زهرا را افشا کنم. شیعه باید دائم در این فکرها باشد نه در فکر دیگری، وگرنه ممکن‌است که دوست باشد؛ اما شیعه نیست. شیعه باید همیشه جان در کف باشد. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

اگر رجعت را بخواهید، دوازده‌امام و چهارده‌معصوم را خواسته‌اید...

اگر رجعت را بخواهید، دوازده‌امام و چهارده‌معصوم را خواسته‌اید. بیایید رجعت‌خواه شوید که چه‌وقت می‌شود ما خدمت ائمه برسیم. شخصی خدمت امام‌صادق آمد و طلب بهشت کرد، حضرت فرمود: تو الان در بهشت هستی. خدمت یک امام بودن بهشت است؛ پس خدمت دوازده‌امام، چهارده‌معصوم بودن چیست؟ در رجعت، خدمت امر خدا و مقصد خدایی. پس کوشش کنید و از امام‌زمان بخواهید که آقا جان! ما دوست داریم حضور شما باشیم؛ اما کی می‌شود که بیایی و رجعت را رهبری کنی تا ما خدمت همه‌تان باشیم؟ کی می‌شود بیایی و احقاق حق از بنی‌امیه و دشمنان مادرت‌زهرا کنی؟ [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

رجعت از بهشت و فردوس بالاتر است، چون در خدمت تمام چهارده معصوم هستی...

در رجعت مؤمن دیگر زمان ندارد، یعنی زمان در اختیار اوست و به هر کجا که بخواهد می‌رود. همان‌طور که زمان در اختیار امام است، آن‌ها عطا می‌کنند و زمان در اختیار مؤمن قرار می‌گیرد. رجعت یعنی خدمت دوازده‌ امام و زهرا بودن. اگر تو در بهشت باشی، خدمت یکی دو تا از ائمه هستی، تازه حضوراً نمی‌توانی در مقام آن‌ها بروی. روایت است که در بهشت امام‌حسین را دعوت می‌کنی و خدمت همان امام هستی؛ اما در رجعت حضور دوازده‌امام، چهارده‌معصوم هستی. پس رجعت از بهشت و فردوس بالاتر است. بیخود نیست که گفته‌ام: یا امام‌زمان! می‌خواهم بیایم، اگر هفتاد حوریه به‌ من بدهند، می‌گویم می‌خواهم در رجعت باشم، این‌ها مزاحم من هستند! [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

آن قلبی که علی بگوید، با زهرا مَحرم است...

بشر به جایی می‌رسد که به فاطمه زهرا علیهاالسلام مَحرم می‌شود. آن قلبی که علی بگوید، با زهرا مَحرم است؛ تو با چه کسی مَحرم هستی؟ من از شما توقع دارم، دوست دارم سلمان بشوید که فاطمه زهرا علیهاالسلام دنبالتان روانه کند: ای کسی که همسر مرا قبول داری! ای کسی که محبت ما را داری! ای کسی که گناه نکردی، بیا تا ببینمت. زهرا علیهاالسلام چه کسی را دوست دارد؟ کسی که وصل به خدا باشد، دوست حسینش باشد، امر امیرالمؤمنین علیه‌السلام را اجرا کند. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: عارف ولایت]

شما باید از هر عیبی منزه باشید، آن‌وقت یاور امام زمانید...

اگر می‌خواهید عزیز امام‌ زمان باشید و او شما را بپذیرد، باید بکر باشید و گناه نکنید. یاور امام‌ زمان بکر است و شیطان به او تصرف نکرده‌ است. گناه و نزول و بدچشمی به آدم تصرف می‌کند. اگر امر را اطاعت کنید، اعظم ولایت را دارید؛ چون همان‌طور که خدا امرش است، ولایت امرش است. شما باید از هر عیبی منزه باشید، آن‌وقت یاور امام زمانید. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

اگر رجعت نشود، کفار و منافقین خواهند گفت وعده‌ها دروغ بوده‌...

تمام ائمه، از خود پیامبر تا امام‌زمان مقصدشان عدالت بود و از ظلم و جنایت خوششان نمی‌آمد. حالا عدالت خدا در رجعت جامه عمل می‌پوشد. اگر رجعت نشود، کفار و منافقین خواهند گفت وعده‌ها دروغ بوده‌است. یک چرا هم در بعضی هست و می‌گویند چرا در حق امام‌حسین این‌طور شد؟ چرا در دنیا این‌ همه ظلم و جنایت شد؟ مگر خدا نگفته من در کمین‌گاه ظالمم؟ در آن‌ موقع است که می‌بینند عدالت بر پا می‌شود. امام‌صادق قسم می‌خورد: اگر یک‌ روز از عالم باقی باشد، امام‌زمان می‌آید؛ یعنی رجعت واقع خواهد شد. این‌ کار تمام حاکمیت‌های غاصب از زمان آدم ابوالبشر و بعد از رسول‌الله را نابود می‌کند. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

درستی تأییدی، فقط حکومت امام‌ زمان است...

رجعت پیروزی تمام این دنیاست. تمام جنگ‌ها محدود بوده‌ است و یک عده‌ای را می‌زدند، جنگ صفین، جنگ جمل و … اما رجعت جهان‌گیر است، امام‌ زمان تمام جهان را می‌گیرد. حکمران تمام این دنیا یک‌ نفر می‌شود، آن‌ هم امام‌ زمان است. تمام حکمران‌ها از بین می‌روند، آن‌وقت «من» نابود می‌شود. الان او می‌گوید «من»، انگلیس می‌گوید «من»، آمریکا می‌گوید «من»، همه می‌گویند ما درست می‌گوییم! اما آن درستیِ خیالی است، درستی تأییدی، فقط حکومت امام‌ زمان است. آن‌وقت تمام این دنیا می‌شود عدالت. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

اغلب مردم اعتقاد به رجعت ندارند، اگر داشته‌ باشند که این‌قدر بی‌بند و بار نیستند...

به تمام آیات قرآن! اغلب مردم اعتقاد به رجعت ندارند. اگر به رجعت اعتقاد داشته‌ باشند این‌قدر بی‌بند و بار نیستند و به‌ فکر رجعت هستند. یک‌دفعه وجود مبارک امام‌زمان در این دنیا ظاهر می‌شود و ندا سر می‌دهد: «جاء الحق و زهق الباطل». خوش به حال آن‌ کسی‌ که گرفتار نباشد و فوراً لبیک بگوید: ای حبیب خدا! ای عزیز ما! آمدی؟ امام‌زمان می‌آید یک خلقتی را به‌ وجود می‌آورد. ندای امام‌زمان به تمام این خلقت می‌رسد و تمام ممکنات می‌گویند: لبیک، یابن رسول‌الله! لبیک، ای حقیقت خدا! لبیک، ای وعده خدا! تمام خلقت آمادگی دارند و لبیک می‌گویند. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

آن‌ موقع‌ که امام‌زمان می‌آید دیگر در صلب مردم شیعه نیست تا وقتی که تمام دنیا پاکسازی شود، بعد از نسل مردم شیعه به‌ وجود می‌آید...

مالک همراه امیرالمؤمنین می‌جنگید، تعداد کسانی‌که مالک کشته‌ بود با تعداد کسانی‌که حضرت کشته‌ بود، برابری می‌کرد. امیرالمؤمنین فرمود: اگر کسی هفت پشتش شیعه می‌شد، او را نمی‌زدم. آن‌ موقع‌ که امام‌زمان می‌آید، دیگر شیعه به‌ وجود نمی‌آید، یعنی در صلب مردم دیگر شیعه نیست. باید امام‌زمان تمام این دنیا را مسخر و پاکسازی کند، آن‌وقت از نسل مردم شیعه به‌ وجود می‌آید. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

رفوزه آخرتی کسی است که از ولایت و امر ائمه‌ طاهرین جداست و پیرو خلق است...

ببین شما که درس می‌خوانید، اگر رفوزه بشوید چقدر ناراحتید؟ این رفوزگی دنیاست و جبران دارد، اما رفوزه آخرتی جبران ندارد. کسی رفوزه آخرتی است که از ولایت و امر ائمه‌ طاهرین جداست و پیرو خلق است. به همه باسوادها ابلاغ می‌کنم که آیا فکر کرده‌اید که ما رفوزه ولایت نباشیم تا دستمان از بهشت و فردوس و جنات کوتاه نباشد؟ آیا غصه خورده‌اید بین شما و زهرای‌ عزیز و ائمه اطهار جدایی نیفتاده باشد؟ امام‌ صادق هم می‌فرماید: دوستان ما عضو ما هستند، اگر گناه کنند جدا می‌شوند. گناه، پیروی خلق است. شیعه، وصل به امام‌زمان است، امام‌زمان هم وصل به خداست؛ اما بقیه مردم وصل به خلقند و خلق هم وابسته به شهوت است. [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]

انتظار الفرج افضل العبادة یعنی همیشه در فکر امام‌ زمان باش...

این‌ که می‌گوید «انتظار الفرج افضل العبادة» یعنی همیشه در فکر امام‌ زمان باش. یک‌دفعه می‌بینی امام‌ زمان آمد و هیچ‌ کاری برای رجعت نکرده‌ای. چقدر آدم سرافراز می‌شود که جزء غاصبین نیست، جزء بدعت‌گذاران نیست، جزء ظلم‌کنندگان نیست، جزء تعدی‌کنندگان نیست، جزء عدالت است، جزء سخاوت است، جزء شجاعت است. چقدر آدم سرافراز است؟ [پایگاه ولایت حضرت علی و حضرت زهرا: رجعت]