منتخب: ماه‌رمضان 4: تفاوت بین نسخه‌ها
| (یک نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۴: | سطر ۴: | ||
'''امیرالمؤمنین علی {{علیه}} کفواً أحد است. حضرت‌زهرا {{علیها}} کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته‌باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.''' | '''امیرالمؤمنین علی {{علیه}} کفواً أحد است. حضرت‌زهرا {{علیها}} کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته‌باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.''' | ||
| − | + | ==گفتار متقی{{ارجاع|[[در مسیر ولایت؛ وداع ولایت]] 76 (دقیقه 18) و [[عالم الست، دنیا، برزخ، قیامت]] 76 (دقیقه56)}}== | |
| − | + | {{صوت منتخب|mahe-ramazan-4}} | |
| − | |||
| − | |||
| − | |||
| − | }} | ||
رفقای‌عزیز! ماه رجب، ماه امیرالمؤمنین علی {{علیه}} است. خدای تبارک و تعالی می‌فرماید: «أین الرّجبیون؟» یعنی کجا هستند دوستان علی {{علیه}} که من به آن‌ها مزد بدهم، به آن‌ها جزا بدهم؟ هیچ قدرتی به غیر از خود خدا نمی‌تواند سزای دوستی علی {{علیه}} را بدهد، هیچ‌کسی به‌غیر از خدا نمی‌تواند جزا بدهد؛ آن‌وقت خدا می‌گوید من خودم جزای روزه‌دار را می‌دهم. کجا هستند کسانی‌که امیرالمؤمنین علی {{علیه}} را قبول دارند؟ اگر می‌گوید ماه مبارک رمضان مهمان من هستید، مهمان چه هستید؟ در این ماه امیرالمؤمنین علی {{علیه}} ضربت می‌خورد. حالا می‌گوید: کسانی‌که علی {{علیه}} را دوست دارند، کسانی‌که عزادار علی {{علیه}} می‌شوند، مهمان من هستند و به آن‌ها جزا می‌دهم. خدا حاج شیخ عباس را رحمت کند! گفت: وقتی‌که خدا قدری پرده را از روی ولایت کنار زد و امیرالمؤمنین {{علیه}} در کعبه ظاهر شد، تمام ملائکه آسمان ضجّه کردند و گفتند: خدایا! ما که نمی‌توانیم بیاییم علی {{علیه}} را زیارت کنیم، مگر ما مخلوق تو نیستیم؟! ما از این ثواب محروم هستیم. فوراً اشاره‌شد: در هفت آسمان، هفت بیت‌المعمور در راستای مکّه، هفت علی {{علیه}} آن‌جاست. وقتی امیرالمؤمنین علی {{علیه}} ضربت خورد، در هفت آسمان، علی {{علیه}} ضربت خورد. آخر، علی {{علیه}} این‌نیست که تو داری می‌بینی؛ این به قدر معرفت توست که علی {{علیه}} را می‌بینی. علی {{علیه}} خلقت است. حالا تو تعجّب کن که یکی این‌جاست، یکی آن‌جاست! خلقت در برابر ولایت کوچک است، جا ندارد. {{ارجاع|[[در مسیر ولایت؛ وداع ولایت]] 76}} | رفقای‌عزیز! ماه رجب، ماه امیرالمؤمنین علی {{علیه}} است. خدای تبارک و تعالی می‌فرماید: «أین الرّجبیون؟» یعنی کجا هستند دوستان علی {{علیه}} که من به آن‌ها مزد بدهم، به آن‌ها جزا بدهم؟ هیچ قدرتی به غیر از خود خدا نمی‌تواند سزای دوستی علی {{علیه}} را بدهد، هیچ‌کسی به‌غیر از خدا نمی‌تواند جزا بدهد؛ آن‌وقت خدا می‌گوید من خودم جزای روزه‌دار را می‌دهم. کجا هستند کسانی‌که امیرالمؤمنین علی {{علیه}} را قبول دارند؟ اگر می‌گوید ماه مبارک رمضان مهمان من هستید، مهمان چه هستید؟ در این ماه امیرالمؤمنین علی {{علیه}} ضربت می‌خورد. حالا می‌گوید: کسانی‌که علی {{علیه}} را دوست دارند، کسانی‌که عزادار علی {{علیه}} می‌شوند، مهمان من هستند و به آن‌ها جزا می‌دهم. خدا حاج شیخ عباس را رحمت کند! گفت: وقتی‌که خدا قدری پرده را از روی ولایت کنار زد و امیرالمؤمنین {{علیه}} در کعبه ظاهر شد، تمام ملائکه آسمان ضجّه کردند و گفتند: خدایا! ما که نمی‌توانیم بیاییم علی {{علیه}} را زیارت کنیم، مگر ما مخلوق تو نیستیم؟! ما از این ثواب محروم هستیم. فوراً اشاره‌شد: در هفت آسمان، هفت بیت‌المعمور در راستای مکّه، هفت علی {{علیه}} آن‌جاست. وقتی امیرالمؤمنین علی {{علیه}} ضربت خورد، در هفت آسمان، علی {{علیه}} ضربت خورد. آخر، علی {{علیه}} این‌نیست که تو داری می‌بینی؛ این به قدر معرفت توست که علی {{علیه}} را می‌بینی. علی {{علیه}} خلقت است. حالا تو تعجّب کن که یکی این‌جاست، یکی آن‌جاست! خلقت در برابر ولایت کوچک است، جا ندارد. {{ارجاع|[[در مسیر ولایت؛ وداع ولایت]] 76}} | ||
| سطر ۱۸: | سطر ۱۴: | ||
{{یا علی}} | {{یا علی}} | ||
| − | + | ==ارجاعات== | |
[[رده: منتخب 1402]] | [[رده: منتخب 1402]] | ||
نسخهٔ ۱۹ مارس ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۴۱
السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته
امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) کفواً أحد است. حضرت‌زهرا (علیهاالسلام) کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته‌باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.
گفتار متقی[۱]
رفقای‌عزیز! ماه رجب، ماه امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) است. خدای تبارک و تعالی می‌فرماید: «أین الرّجبیون؟» یعنی کجا هستند دوستان علی (علیه‌السلام) که من به آن‌ها مزد بدهم، به آن‌ها جزا بدهم؟ هیچ قدرتی به غیر از خود خدا نمی‌تواند سزای دوستی علی (علیه‌السلام) را بدهد، هیچ‌کسی به‌غیر از خدا نمی‌تواند جزا بدهد؛ آن‌وقت خدا می‌گوید من خودم جزای روزه‌دار را می‌دهم. کجا هستند کسانی‌که امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) را قبول دارند؟ اگر می‌گوید ماه مبارک رمضان مهمان من هستید، مهمان چه هستید؟ در این ماه امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) ضربت می‌خورد. حالا می‌گوید: کسانی‌که علی (علیه‌السلام) را دوست دارند، کسانی‌که عزادار علی (علیه‌السلام) می‌شوند، مهمان من هستند و به آن‌ها جزا می‌دهم. خدا حاج شیخ عباس را رحمت کند! گفت: وقتی‌که خدا قدری پرده را از روی ولایت کنار زد و امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) در کعبه ظاهر شد، تمام ملائکه آسمان ضجّه کردند و گفتند: خدایا! ما که نمی‌توانیم بیاییم علی (علیه‌السلام) را زیارت کنیم، مگر ما مخلوق تو نیستیم؟! ما از این ثواب محروم هستیم. فوراً اشاره‌شد: در هفت آسمان، هفت بیت‌المعمور در راستای مکّه، هفت علی (علیه‌السلام) آن‌جاست. وقتی امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) ضربت خورد، در هفت آسمان، علی (علیه‌السلام) ضربت خورد. آخر، علی (علیه‌السلام) این‌نیست که تو داری می‌بینی؛ این به قدر معرفت توست که علی (علیه‌السلام) را می‌بینی. علی (علیه‌السلام) خلقت است. حالا تو تعجّب کن که یکی این‌جاست، یکی آن‌جاست! خلقت در برابر ولایت کوچک است، جا ندارد. [۲]
این ماه رمضان، ماه مبارک است. برای چه کسی مبارک است؟ برای کسی‌که امر خدا را اطاعت کند. من نمی‌خواهم تکرار کنم، شما که یک چیزی به فقرا می‌دهید و این همه روزه‌هایشان را باز می‌کنند. چقدر این کار ثواب دارد! تمام این روزه‌ها که باز شد، به چه چیزی شد؟ به این‌که خدا به شما داده و می‌توانی سخاوت کنی. هر کسی به اندازه وُسع و توانش می‌تواند سخاوت کند. روزه؛ یعنی ما باید امتحان بدهیم. حالا فلانی می‌گوید: خدا میزبان روزه‌دار است. میزبان چه‌کسی است؟ هر وقت این مهندس‌ها خواستند حرف بزنند، برادرهایشان را قاطی کردند! انگار نمی‌توانند از برادرهایشان بگذرند! آیا اهل‌تسنّن روزه‌شان قبول است؟ آیا خدا میزبان دشمن زهراست؟ آیا میزبان دشمن علی (علیه‌السلام) است؟ چه داری می‌گویی؟! چقدر تملّق گفتی و طی شد! آیا به ماوراء اعتقاد نداری؟! خدا دشمن کیست؟ دشمن آن‌هایی است که با حضرت زهرا (علیهاالسلام) بد بودند. حالا خدا می‌آید میزبان این‌ها بشود؟! عزیزان من! خدا میزبان ولایت است. اگر میزبان توست، میزبان ولایت توست؛ آن‌وقت چه‌چیزی به تو می‌دهد؟ می‌گوید: حقّ روزه‌دار با خود من است؛ یعنی این‌قدر به شما اجر می‌دهد که می‌گوید با خود من است؛ می‌خواهد بگوید کسی نمی‌تواند حقّ روزه‌دار را بدهد. روزه‌دار کیست؟ آن کسی‌که مُحرم است. مگر شما همین یک ماه رمضان باید روزه باشی؟ شیعه باید دائم مُحرم باشد. روزه هم یک امری است که به شما شده و می‌گوید این‌کار را نکن! مبطل به‌جا نیاور! این‌کارها را نکن! امر روی روزه است؛ اما اصل چیست؟ اصل ولایت است. حالا همه آن کارها را کردی، اگر ولایت نباشد، کارَت یعنی روزه‌ات روح ندارد. [۳]
ارجاعات
- ↑ در مسیر ولایت؛ وداع ولایت 76 (دقیقه 18) و عالم الست، دنیا، برزخ، قیامت 76 (دقیقه56)
- ↑ در مسیر ولایت؛ وداع ولایت 76
- ↑ عالم الست، دنیا، برزخ، قیامت 76
