منتخب: نیمه شعبان
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و رحمة الله و برکاته
امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) کفواً أحد است. حضرت زهرا (علیهاالسلام) کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.
گفتار متقی[۱]
آقا امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) مثل امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) وجود مبارکش در تمام خلقت هست، همان‌که به شما گفتم امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) ظاهر شد نه تولد، آقا امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) هم همین‌طور است. گویا حلیمه، عمّه امام‌زمان خانه آقا امام‌حسن عسکری آمد. امام به او فرمود: امشب این‌جا خانه ما بمان! خدا می‌خواهد فرزندی به ما عطا کند. گفت: آقاجان! از چه کسی؟ فرمود: از نرگس. گفت: نرگس که اثر حمل به او نیست، فرمود: مانند مادر موسی است که فرعون می‌خواست موسی را بکشد، چقدر فرعون شکم زنان را پاره کرد! حالا امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) را هم می‌خواهند بکشند، خدا کاری می‌کند که اثر حمل ظاهر نباشد. ایشان ماند، نصف‌شب دید که خبری نشد، به اصطلاح دیر شد، تا فکر کرد، ببین امام توی قلب دارد کار می‌کند، فرمود: عمه‌جان! فکر نکن! الآن آن عمل ظاهر می‌شود و خدا آن فرزند را عطا می‌کند. یک‌قدری از شب رفت، حلیمه گفت: من پیش نرگس بودم، یک‌دفعه دیدم که مثل یک دیوار میان من و نرگس کشیده شد، دیگر نرگس را نمی‌بینم، طولی نکشید که دیدم خدا فرزندی به او عطا کرد که مانند ماه در دستش است، او را خدمت آقا امام‌حسن عسکری (علیه‌السلام) آورد، آقا فرزندش را بوسید.
صبح شد، روایت داریم: دیدند مرغ‌های خیلی بزرگی روی دیوار آمدند و همین‌طور با هم نجوا می‌کنند. وحشت حلیمه را گرفت، آمد و گفت: آقاجان! این مرغ‌ها انگار می‌خواهند فرزند را ببرند، امام فرمود: فرزند را بیاور! وقتی او را آورد. مرغ‌ها فرزند را گرفتند و بغل کردند. مادر امام‌زمان خیلی ناراحت شد و گفت: چرا فرزندم را به آن‌ها دادی؟! فرمود: عزیز من! جان من! نرگس! ناراحت نباش! گریه نکن! او را می‌آورند. آن‌ها جبرائیل، اسرافیل، عزرائیل و میکائیل بودند، او را در ظاهر به آسمان بردند. کجا او را می‌برند؟! چه کار می‌کنند؟! این‌ها اصلاً همه چیزشان به غیر از ماست. من می‌خواهم به شما بگویم، پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) با همه حرف‌ها با بُراق به معراج رفت؛ اما امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه)، ولایت با چه می‌رود؟! این ملائکه مقرّب همه نوکر ولایتند، همه گهواره‌جُنبان امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) هستند، همه به امر ایشان هستند، او را تا «قاب قوسین أو أدنی» بردند. وقتی امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) در دنیا ظاهر شد، ملائکه آسمان ضجه کردند که ما می‌خواهیم این عطا را ببینیم. خدا گفت: ای اسرافیل من! ای جبرائیل من! ای میکائیل من! ای عزرائیل من! بروید و این فرزند را بیاورید، در آسمان‌ها ببرید تا همه او را زیارت کنند. [۲]
روایت داریم: شب نیمه‌شعبان شب‌قدر است، چرا؟ ولایت ما اندازه‌گیری می‌شود، آقا امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) تمام ولایت ما را اندازه‌گیری می‌کند که ما با ولایت چه کردیم؟! دعا به واسطه وجود این مولود، آقا حجت خدا، حجة الله، امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) که خدا به اهل دنیا عنایت کرده، مستجاب می‌شود. امشب دو رکعت نماز بخوانید، یک گوشه‌ای بروید و با خدا و امام‌زمان‌تان حرف بزنید. إن‌شاءالله نماز امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) هم بخوانید. مثل امشب یا فردا شب، ما باید درِ خانه امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) گدایی کنیم و از خدا بخواهیم:
خدایا! حدّهایی که به گردن ما هست، رفعش را بکن! امام‌زمان! ما را بپذیر! آقاجان! ما را جزء یاوران خودت قرار بده!
آقاجان! زمان می‌خواهد ما را ببرد، شیطان و مهندس‌ها می‌خواهند ما را ببرند، همه می‌خواهند ما را ببرند، ما را در پناه خودت حفظ کن! ما مبادا بمیریم به زمان جاهلیت، تو را نشناسیم، خودت را به ما بشناسان!
خدایا! خودِ امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) را به ما بده! نه این‌که جسمش را به تو بدهد، مِهرش را به تو می‌دهد. وقتی مهرش را داد، خودش را داده، دیگر هیچ مِهری نداری مگر محبت امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه).
من چیزی که از او خواستم، گفتم عیدی به ما بده! یک کاری بکنیم زهرای‌عزیز (علیهاالسلام) خوشحال بشود، آن هم حمایت از ولایت، بگوید یک نفر حمایت از ولایت کرد. ما جزء آن‌هایی نباشیم که بی‌بی سوار الاغ شد و درِ خانه مهاجر و انصار رفت و فرمود بیایید علی را یاری کنید! اما هیچ‌کس نیامد. والله! الآن هم امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) دارد «هل مِن ناصر» می‌گوید. حمایت از ولایت این نیست که در خیابان‌ها بروید و با مردم جدل کنید، در نَفس و ایده خودت، خیال و فکر خودت، باید حمایت از ولایت کنی نه این‌که این بازی‌ها را درآوری! تو داری خودت را معرفی می‌کنی! کجا حمایت از ولایت می‌کنی؟ دروغ نگو! تهمت نزن! کار بد نکن! بدچشمی نکن! نمازت را اول وقت بخوان! امر پدر و مادرت را اطاعت کن! با خانواده‌ات مهربان باش! آن‌وقت حمایت از ولایت کردی. [۳]
یا علی
