بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و رحمة الله و برکاته
امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) کفواً أحد است. حضرت زهرا (علیهاالسلام) کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.
گفتار متقی[۱]
عزیزان من! قربان‌تان بروم! توجّه کنید که امشب، شب قدر است. کناری بروید و از کرده‌های خود توبه کنید! چرا می‌گوید مانند نصوح توبه کن؟ یعنی مثل نصوح که وقتی توبه کرد، دیگر توبه‌اش را نشکست، باش! عزیز من! امشب بیایید فقرا را شریک کنید! امشب بیایید امر را اطاعت کنید! امشب، شب اندازه‌گیری است. عزیزان من! خیلی ما باید توجّه کنیم! والله، امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) دارد «هل من ناصر» می‌گوید. به وجود امام زمان، من سختم است که این حرف را بزنم، گوشه و کنار مجلس مرا نمی‌شناسند، می‌گویند می‌خواهد خودش را مطرح کند که می‌گوید من امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) را دیدم! نه والله، به‌دینم قسم، امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) به‌من گفت: فلانی! مردم اهل دنیا شدند، به دنیا نمی‌رسند. چرا به دنیا نمی‌رسید؟ یک قدری که دست و پایت را جمع کردی، خدای نخواسته مریضی و گرفتاری می‌آید؛ حواست را جمع کن! امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) دارد «هل من ناصر» می‌گوید، زهرای‌عزیز (علیهاالسلام) «هل من ناصر» می‌گوید؛ نه این‌که زهرای عزیز (علیهاالسلام) آن روز سوار الاغ شد و به درِ خانه مهاجر و انصار رفت؛ «هل من ناصر» گفت؛ اما نیامدند او را یاری کنند؛ الآن هم دارد «هل من ناصر» می‌گوید؛ کجا می‌روید؟!
عزیزان من! امشب یک گوشه‌ای بروید و بگویید: امام زمان! آقاجان! در این زمان می‌گوید که بی‌دین از دنیا می‌روید، ما بادین باشیم.
آقاجان! ما را لا بگیر.
آقاجان! ما از کرده خودمان پشیمانیم.
آقاجان! یک تجلّی در قلب ما بکن! والله، اگر امیرالمؤمنین (علیه‌السلام)، امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) تجلّی کند، آنچه که محبّت است از دل‌تان بیرون می‌رود، تمام توجّه‌تان به امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) و خداست. [۲]
آقاجان! قربانت بروم! امام زمان! ما را دریاب! اگر ما گناه می‌کنیم، نمی‌فهمیم!
خدایا! گناهان ما را بیامرز!
خدایا! ما امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) را بشناسیم!
امام‌زمان! یک شناسایی خودت به ما بده! چون‌که می‌فرماید: اگر شما را نشناسیم، به زمان جاهلیّت می‌میریم؛ آقاجان! ما نمی‌فهمیم! اما باید مهندسی، دکتری، قدرت، پول و همه چیزتان را کنار بگذارید و صاف از روی اخلاص، بگویید: آقاجان! ما درِ خانه‌ات آمدیم، ما محتاجیم! ما را غنی کن! ما ولایت ثابت می‌خواهیم! می‌خواهیم به زمان جاهلیّت نَمیریم! اگر ما تو را نمی‌شناسم، شناسایی به ما بده! خودت را در قلب ما معرّفی کن! در زبان ما معرّفی شدی، در قلب‌مان هم معرّفی بشوی، قلب ما به غیر از تو کسی را قبول نکند، اگر غیر تو خواست در آن برود، جیغ بزند. محبّت غیر خودت را از دل‌مان بیرون کن!
چقدر امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) و امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) غریب‌اند! من ندیده‌ام که کسی واقعِ ولایت را بگوید! اگر شما محبّت امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) را داشته باشید، خدا می‌فرماید: تمام خلقت را به واسطه ائمه طاهرین (علیهم‌السلام) خلق کردم؛ کجا می‌روید و به یک‌چیزهایی محبّت پیدا می‌کنید؟! بیایید از امشب عوض بشویم، یعنی خودمان را در دامن امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) بیندازیم! خانم‌ها! شما هم خودتان را در دامن زهرا (علیهاالسلام) بیندازید!
إن‌شاءالله شب قدر، تقدیر همه ما تقدیر خیر بشود!
خدا از سر گناهان کوچک و بزرگ ما درگذرد!
إن‌شاءالله خدا حضرت زهرا (علیهاالسلام) را به زن‌ها بدهد، امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) را به مردها بدهد.
امیدوارم باطن امام زمان بفهمید که چه بخواهید؟ عزیز من! عمر دارد طی می‌شود. قربان همه‌تان بروم! الحمد لله دست با سخاوت دارید، خدا سخی‌ترتان بکند. آن عنایاتی که با مردم دارید، خدا هم عنایت با شما دارد.
امیدوارم دست عنایت شما از سر فقرا کم نشود.
امیدوارم همیشه قلب شما منوّر به ولایت باشد.
امیدوارم باطن امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) چیزی که شما را از ولایت، از خدا باز می‌دارد، آن نصیب‌تان نشود. چیزی که شما را به ولایت نزدیک می‌کند، آن قسمت‌تان بشود.
امیدوارم تتمه عمر شما در آن امر حقیقی، وجود مبارک امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) باشد.
خدایا! عاقبت‌تان را به خیر کن!
خدایا! ما را با خودت آشنا کن!
خدایا! ما را از خواب غفلت بیدار کن!
خدایا! به حقّ امام زمان قسمت می‌دهم، اگر امام زمان (عجل‌الله‌فرجه) تا حالا از ما راضی نبوده، از ما راضی بگردان!
خدایا! وجود مبارکش را از جمیع بلاها حفظ‌کن!
خدایا! ما را یاورش قرار بده!
خدایا! تو را به حقّ امام زمان قسمت می‌دهم، ما را از کارهایی که رضای تو نیست؛ بازدار! ما را به کارهایی که رضای توست، موفّق کن! [۳]
یا علی
ارجاعات
- ↑ شب‌قدر 82 (دقیقه 20 و 27) و دستور شب‌قدر؛ عبادت بی‌ولایت نجات‌بخش نیست 83 (دقیقه 37)
- ↑ شب‌قدر 82
- ↑ دستور شب‌قدر؛ عبادت بی‌ولایت نجات‌بخش نیست 83
