روایت: هر خلقی به جایی رسید، به واسطه ولایت رسید
اِبْنُ سِنَانٍ عَنِ المُفَضَّلِ بْنِ عُمَرَ قَالَ: قَالَ لِي أَبُو عَبْدِالله عَلَيْهِالسَّلاَمُ: إِنَّ اَلله تَبَارَكَ وَ تَعَالَی تَوَحَّدَ بِمُلْكِهِ، فَعَرَّفَ عِبَادَهُ نَفْسَهُ، ثُمَّ فَوَّضَ إِلَيْهِمْ أَمْرَهُ وَ أَبَاحَ لَهُمْ جَنَّتَهُ، فَمَنْ أَرَادَ اَلله أَنْ يُطَهِّرَ قَلْبَهُ مِنَ الجِنِّ وَ الإِنْسِ عَرَّفَهُ وَلاَيَتَنَا وَ مَنْ أَرَادَ أَنْ يَطْمِسَ عَلَی قَلْبِهِ أَمْسَكَ عَنْهُ مَعْرِفَتَنَا. ثُمَّ قَالَ: يَا مُفَضَّلُ! وَالله مَا اِسْتَوْجَبَ آدَمُ أَنْ يَخْلُقَهُ اَلله بِيَدِهِ وَ يَنْفُخَ فِيهِ مِنْ رُوحِهِ إِلّا بِوَلاَيَةِ عَلِيٍّ عَلَيْهِالسَّلاَمُ، وَ مَا كَلَّمَ اَلله مُوسیٰ تَكْلِيماً إِلّا بِوَلاَيَةِ عَلِيٍّ عَلَيْهِالسَّلاَمُ، وَ لاَ أَقَامَ اَلله عِيسَی ابْنَ مَرْيَمَ آيَةً لِلْعَالَمِينَ إِلّا بِالْخُضُوعِ لِعَلِيٍّ عَلَيْهِالسَّلاَمُ. ثُمَّ قَالَ: أَجْمَلُ الأَمْرِ مَا اِسْتَأْهَلَ خَلْقٌ مِنَ اَلله النَّظَرَ إِلَيْهِ إِلّا بِالْعُبُودِيَّةِ لَنَا.
مفضل بن عمر گفت: امام صادق علیهالسلام به من فرمود: خداوند تبارک و تعالی یکتا است در فرمانرواییاش؛ خود را به بندگانش شناساند، سپس امر خود به آنها سپرد و بهشت خود را برایشان مباح گردانید. پس خداوند هر که از جن و انس را که اراده کند قلبش را پاک گرداند، ولایت ما را به او میشناساند؛ و هر که را اراده کند قلبش را کور گرداند، معرفت ما را از او بازمیدارد. سپس فرمودند: ای مفضل! به خدا سوگند، آدم، شایسته اینکه خداوند به دست خود او را خلق کند و از روح خویش در او بدمد نشد، مگر به واسطه ولایت علی علیهالسلام؛ و خدا با موسی سخن نگفت، مگر به واسطه ولایت علی علیهالسلام؛ و خداوند عیسی بن مریم را آیتی برای عالمیان قرار نداد، مگر به واسطه خضوع او نسبت به علی علیهالسلام. سپس فرمود: خلاصه امر اینکه هیچ خلقی شایستگی اینکه خداوند متعال به او نظر کند را ندارد، مگر به واسطه بندگی برای ما اهلبیت.
الاختصاص، ج۱، ص۲۵۰ و بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمةالأطهار علیهمالسلام، ج۲۶، ص۲۹۴
