منتخب: ماه رمضان 6

بسم الله الرحمن الرحیم

السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته

امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) کفواً أحد است. حضرت‌زهرا (علیهاالسلام) کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته‌باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.

گفتار متقی

عزیز من! قربانت بروم، کینه نداشته‌باش. خانم‌های عزیز! کینه هم‌دیگر را نداشته‌باشید. اگر شما پیرو حضرت‌زهرا (علیهاالسلام) هستید، پیرو امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) هستید، گذشت داشته‌باشید! چرا ماه‌مبارک رمضان گذشت ندارید؟ مگر نمی‌گوید اگر یک دوست‌علی از دستت ناراحت باشد، خدا هیچ‌عبادتت را قبول نمی‌کند. عزیزان من! برادران عزیز! بیایید امروز مانند امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) بشویم. حالا آن آدمی که به تو تهمت زده، یا یک‌کاری کرده، دیگر از ابن‌ملجم که بدتر نیست؛ گذشت داشته‌باش. به تمام آیات قرآن! از اول عمرم همه‌اش گذشت کردم. فحش به‌من دادند، فحش ناموس به‌من دادند، باز هم می‌رفتم بر سرِ راهش می‌ایستادم و می‌گفتم: سلام علیکم، همچنین نگاهم می‌کرد و تعجب می‌کرد. گفتم: بابا! حالا تو ناراحت بودی، دو تا فحش هم به ما دادی، چیزی نیست؛ چرا رویت را از ما برمی‌گردانی؟ می‌گفتم: مبادا، این‌شخص خجالت بکشد که این فحش‌ها را به‌من داده و این‌کارها را کرده‌است. والله! در فکر من همین‌است. می‌گفتم که این‌شخص یک‌روز به‌خاطر من ناراحت نباشد. این درست‌است. این دِل، دِل علی (علیه‌السلام) است. این دِل، دِل امر علی (علیه‌السلام) است. چرا ما با هم کینه داریم؟!

یاد خیلی ابعاد دارد، ابعاد آن‌هم خیلی زیاد است. یاد خیلی مهم است. من دلم می‌خواهد همیشه یاد امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) باشید، یاد امام‌حسین (علیه‌السلام) باشید، یاد خدا باشید، یاد ولایت باشید. حالا این جمله را می‌خواهم بگویم: این‌که می‌گوید: «أنا مدینة‌العلم و علیٌ بابُها» از در علی (علیه‌السلام) بیا! یا می‌گوید: «أین الرّجبیون؟» رجبیون کجایند؟ یک نَفَسی که در ماه‌مبارک رمضان می‌کشی، عبادت است؛ تا حتی روایت داریم، خدا حاج‌شیخ‌عباس را رحمت کند! این جمله را ایشان گفت: اگر کسی خوابش ببرد، ملائکه می‌آیند تو را این‌طرف و آن‌طرف می‌کنند که مبادا دست تو زیر تنه‌ات مانده‌باشد، این‌قدر ماه‌مبارک رمضان به‌فکر تو هستند؛ اما نمی‌گوید این الرّمضانیون؟ یا ماه‌شعبان که ماه خود پیامبر (صلی الله علیه و آله) است، هم نمی‌گوید این الشّعبانیون؟ می‌گوید: «أین الرّجبیون؟» کسانی‌که یاد علی (علیه‌السلام) بودند، کسانی‌که از در علی (علیه‌السلام) آمدند و یاد علی (علیه‌السلام) بودند. حالا بالاتر ببرم؟ این مثل آن‌است که خدا به پیامبر (صلی الله علیه و آله) می‌گوید: «بلّغ!» بلند شو، تبلیغ‌کن! هدایت با من است. همیشه خدا یک‌چیزی را برای خودش گذاشته‌است. خدا یک برتری به تمام ائمه (علیهم‌السلام) دارد، همیشه برای خودش چیزی می‌گذارد. حالا می‌گوید «أین الرّجبیون؟» بیایید من مزد شما را بدهم. هیچ قدرتی نمی‌تواند مزد ولایت را بدهد. هر مزدی یک‌چیز جزیی است. هر مزدی که کسی راجع‌به ولایت بدهد، یک‌چیز دنیایی است؛ اما خدا می‌گوید: «أین الرّجبیون؟» بیایید من به شما مزد بدهم. خدا به تو چه می‌دهد؟ محبت خودش را به تو می‌دهد. خدا به تو چه می‌دهد؟ اصلاً محبت خود امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) را به تو می‌دهد. چه‌کسی می‌تواند آن‌را به تو بدهد؟! آن چند شب گذشته به خدا گفتم: خدایا! من دو چیز از تو می‌خواهم که هیچ‌کسی نمی‌تواند آن‌را بدهد، اصلاً هیچ قدرتی نمی‌تواند بدهد: یکی محبت تو را می‌خواهم، یکی هم محبت دوازده‌امام (علیهم‌السلام) را می‌خواهم. چه‌کسی می‌تواند بدهد؟! چیزی از خدا بخواهید که خلق نتواند آن‌را به شما بدهد.

فهرست فرمایشات منتخب

یا علی