منتخب: عید مبعث
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و رحمة الله و برکاته
امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) کفواً أحد است. حضرت زهرا (علیهاالسلام) کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.
گفتار متقی[۱]
امروز روزی است که تمام خلقت، دنیا که هیچ، خیلی باید بنازند؛ یعنی شکرانه کنند. به همه شما از کوچک و بزرگ‌تان می‌گویم که این کار را بکنید: إن‌شاءالله وضو بگیرید و دو رکعت نماز بخوانید، بعد سجده شکر کنید که خدای تبارک و تعالی رحمت را به شما نازل کرده‌است، آن هم پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) است. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نه این‌که حالا در غار حرا رفت، صدها بار در غار حرا بود. این غار مُشرِف به مکّه بود، همین‌طور نگاه به خانه خدا می‌کرد، اشک می‌ریخت و می‌گفت: خدایا! آیا یک‌وقت می‌شود که این خانه از بُت‌کده بودن درآید؟ پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) منتظر بود، تو هم باید منتظر باشی! او دارد غصه می‌خورد. این‌که می‌گوید شیعه مثل سنگ نمک دلش آب می‌شود، تو هم باید غصه بخوری تا امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) بیاید و تمام بُت‌های این عالم و دنیا را بشکند و دنیا گلستان شود. جدّاً از خدا بخواهید همان‌طور که پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) به خواستش رسید، وجود امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) بیاید و تمام بُت‌ها را بشکند.
روایت داریم: چند نفر بودند که در غار حرا خوابیده بودند، جبرئیل تاجی آورد و گفت: کدام پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) است؟ گفت: ایشان است، پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) را بلند کرد و آن را روی سرش گذاشت، به عقیده ولایت من، آن تاج، امر ولایت بود. پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) یک سنگینی و خستگی احساس کرد، عرق‌ریزه گرفت و لرزش در بدنش پیدا شد! در صورتی‌که خدا گفت: یا محمّد! تو را متقی کردم، قرآن به تو نازل کردم؛ اما الآن چیست؟ هنوز که قرآن نازل نشده، تبلیغ ولایت خیلی سنگین‌تر است! چیزی می‌خواهم به شما بگویم که یک‌قدری ناجور است؛ وقتی‌که آدم بخواهد یک وحی و نویدی به او داده شود، آن آدم سنگین است. من مزه‌اش را چشیده‌ام، حالا نروید بگویید که ایشان هم می‌گوید به من نازل می‌شود، چه کار کنم؟! من مثل استخوانی که در گلویم گیر کرده، خاری که در چشمم باشد، از بعضی‌ها می‌ترسم! وقتی خدا بخواهد چیزی حالی آدم بکند، آدم یک سنگینی به او ایجاد می‌شود؛ اما باید بشر اهل دنیا نباشد. حالا پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) رفت خوابید و چیزی روی خودش انداخت، یک‌دفعه وحی رسید: «یا أیّها المُدَثِّر»: بلند شو! ای گلیم به خود پیچیده! بلند شو! «بَلِّغ!» تبلیغ کن! تبیلغِ چه؟ تبلیغ ولایت؛ یعنی مردم را به‌سوی علی (علیه‌السلام) دعوت کن! به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) می‌گوید تبلیغ ولایت کن؛ اما آیا به علی (علیه‌السلام) می‌گوید تبلیغ کن؟! نه! اگر امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) بعضی وقت‌ها حرف‌هایی می‌زد، به او امر می‌شد که یک اندازه‌ای خودت را معرفی کن! یک‌قدری عظمتت و معجزاتت را به مردم بگو! چیزی از ولایت بالاتر نیست که امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) تبلیغ آن را بکند. تمام انبیاء آمدند که تبلیغ مقصد خدا را بکنند. علی (علیه‌السلام) که تبلیغ نمی‌کند، علی (علیه‌السلام) مقصد خداست، تمام خلقت باید تبلیغ مقصد کنند. امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) فقط در برابر خدا کُرنش می‌کند. حالا پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بلند شد و از خستگی درآمد. وقتی از کوه پایین آمد، درخت و ریگ و سنگ به او سلام می‌کنند، روایت داریم که دیوار خم شد؛ چندین سال همین‌طور خم بود. منافقین رفتند مثل همان بیت‌الأحزان که آن را خراب کردند، این دیوار را هم خراب کردند. می‌خواهم بگویم که چرا تا حالا به پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) سلام نمی‌کردند؟! چرا حالا دیوار خم شد؟! چون تبلیغ ولایت به او نازل شده، آن تبلیغ ولایت است که تمام ریگ و سنگ و درخت و دیوار به آن تعظیم می‌کنند.
عزیز من! خدا صد و بیست و چهار هزار پیامبر را در این کارگاه دنیا برانگیخته کرد؛ اما والله! مقصدش انبیاء نبودند، این‌ها آمدند که مردم را هدایت کنند. خدای تبارک و تعالی، در هر زمانی هدایت‌کننده برای ما گذاشته است، ما دورش نمی‌رویم. مگر آن نوح نبود که می‌گفتند برو کشتی را ببین و یک پنبه در گوشت بگذار تا حرف‌هایش را نشنوی؟! حالا ما هم حرف‌ها را می‌شنویم، عمل نمی‌کنیم؛ ما هم مثل همان قوم نوح می‌مانیم. خدای تبارک و تعالی این خلقت را که خلق کرده، به‌خصوص این عالم دنیا را که خلق کرده، تنظیم است. تنظیم یعنی روی هر چیزی حکم گذاشته، امر گذاشته؛ ما تنظیم را مراعات نمی‌کنیم. تنظیم مثل معدن می‌ماند، هر چه در آن معدن کار کنی، یک چیزی از آن درمی‌آید. اگر بخواهید روح بشوید، باید تنظیم را مراعات کنید! حالا می‌خواهم بگویم که به‌هم‌زدنِ تنظیم بود که این همه فجایع به‌وجود آورد. اول کسانی‌که تنظیم را به‌هم زدند، عمر و ابابکر بودند؛ هم خودشان و هم مردم را گمراه کردند.
حالا این مطلب را هم بگویم که وقتی پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) مثل به اصطلاح امروز، مبعوث شد و خدا به او گفت: «بَلِّغ!» یکی از چیزهایی که از خدا خواست، این بود که امّتم حیوان نشوند! (یکی از عذاب‌هایی که برای اُمم سابقه بود، این بود که خوک و سگ و اَنتر می‌شدند.) خدا هم قبول کرد؛ اما در قیامت دچار این عذاب می‌شوند. اگر شهوت‌ران باشی، خوک هستی! اگر درنده باشی، سگ و گرگ هستی! به راهی که حاج‌شیخ‌عباس رفته، می‌گفت: قیامت بعضی‌ها را می‌آورند، هفت‌رنگ هستند. بترسیم از آن روزی که ما را در محشر می‌آورند و حیوان باشیم! عزیزان من! توجه کنید که تنظیم را به‌هم نزنید! گناه تنظیم را به‌هم می‌زند. همیشه باید در امر باشید و امر را اطاعت کنید. «إنّ الله و ملائکته یصلّون علی النبیّ، یا أیّها الذین آمنوا صلّوا علیه و سلّموا تسلیما». چرا خدا می‌گوید تسلیم پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) بشوید؟ چرا نگفت تسلیم صد و بیست و چهار هزار پیامبر بشوید؟ تمام این‌ها برای این‌است که خدا دارد زمینه‌چینیِ امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) را می‌کند که به همه گفت بیایید تسلیم نبیّ (صلی الله علیه و آله و سلم) بشوید! حالا نبیّ (صلی الله علیه و آله و سلم) هم می‌گوید تسلیم علی (علیه‌السلام) بشوید. اصلاً این‌که می‌گوید پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) «رحمةٌ للعالمین» است، رحمت پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) این بود که امیرالمؤمنين (علیه‌السلام) را افشا کرد؛ یعنی ولایت به تمام عالم نازل شد. عزیز من! تو خیال نکن این ولایت که آمده این‌جا نازل شده یا این نبیّ (صلی الله علیه و آله و سلم) این‌جا بوده؛ این نبیّ (صلی الله علیه و آله و سلم) و ولیّ (علیه‌السلام) بوده‌اند. مگر پیامبر (صلی الله علیه و آله و سلم) نمی‌گوید وقتی آدم در گِلش بود، من نبیّ بودم؟! امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) هم می‌فرماید: با تمام انبیاء در خفاء و با پیامبر آخرالزمان آشکارا آمدم. مگر خدا ائمه‌طاهرین (علیهم‌السلام) را در دنیا آورد که مردم این‌ها را بکشند؟! این‌ها را آورد که حجّت به ما تمام شود، امرشان را اطاعت کنیم و به بهشت برویم. رفقای‌عزیز! آنچه که انبیاست، آنچه که اولیاست را باید تبلیغ‌کُنِ ولایت بدانید! تمام برای مقصد و خواست خدا کار می‌کنند. ولایت رحمت خداست که به شما نازل شده‌است، قدردانی کنید. [۲]
یا علی
