منتخب: حرکت نکردن سر امام حسین در منزلی
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و رحمة‌الله و برکاته
امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) کفواً أحد است. حضرت‌زهرا (علیهاالسلام) کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته‌باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.
گفتار متقی [۱]
عزیزان من! بیایید تفکّر داشته‌باشید! کجا امام‌حسین (علیه‌السلام) را کشتند؟! والله! جسم علیین امام زیر سُم اسب رفت، مگر نور خدا زیر سُم اسب می‌رود؟! ای مدّاح! ای روضه‌خوان! چه می‌گویی؟ مگر امام‌حسین (علیه‌السلام) مُرده‌است؟! چرا او را مُرده حساب می‌کنی؟! دهانت پُر از آتش شود! مگر سرش آیه قرآن نخواند؟! مگر نفرمود «أم حَسِبتَ أنّ أصحاب‌الکهف و الرّقیم کانوا مِن آیاتنا عجباً»؟! چرا معرفت نداری؟! تو که معرفت نداری، چرا حرف امام را می‌زنی؟! حرف خودت را بزن! مگر امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) نیست که بعد از شهادتش وقتی تابوت را حرکت دادند، جلوی آن‌را گرفت؟! امام‌حسن (علیه‌السلام) فرمود: کیست که جلوی تابوت پدرم را گرفته؟ خودِ علی (علیه‌السلام) است! می‌فرماید: حسن‌جان! من هستم! غصّه نخورید! هر کجا تابوت پایین آمد، مرا همان‌جا دفن کنید!
حالا می‌بینند سردابه‌ای است که نوح پیامبر برای وصیّ پیامبر (صلی الله علیه و آله) درست‌کرده؛ پس خدا همه را پیش‌بینی کرده‌است. نوح، دومین پیامبر از صد و بیست و چهار هزار پیامبر خداست؛ یعنی همان‌موقع امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) وصیّ بوده؛ ای اهل‌تسنّن! چه می‌گویید که علی (علیه‌السلام) وصیّ نیست؟! خدا عمر و ابابکر را لعنت کند! تمام جنایات، تقصیر این دو نفر است که ائمه (علیهم‌السلام) را خلق حساب کردند. الآن هم اگر کسی این‌ها را خلق حساب کند، از همان‌ها و نسل آن‌هاست؛ در هر مقامی می‌خواهد باشد. ائمه‌طاهرین (علیهم‌السلام) نور خدا هستند.
وقتی اهل‌بیت را حرکت دادند، از بی‌راهه بردند. امام‌حسین (علیه‌السلام) خیلی مواظب بچّه‌هایش بود و هوای آن‌ها را داشت. یک‌وقت دیدند آن نیزه‌ای که سر امام‌حسین (علیه‌السلام) به آن‌است، حرکت نمی‌کند و نگاه امام به این‌طرف است. اهل‌بیت می‌فهمیدند که هر مشکلی دارند، باید پیش حجّت‌خدا، امام‌سجّاد (علیه‌السلام) ببرند. نزد حضرت آمدند و گفتند: آقاجان! این نیزه را نمی‌شود حرکت داد، انگار به زمین کوبیده شده‌است. امام‌سجّاد (علیه‌السلام) فرمود: ببینید که همه بچُه‌ها هستند یا نه؟ ممکن‌است بچّه‌ای به زمین افتاده‌باشد. وقتی رفتند، دیدند که یکی از این دخترک‌ها افتاده‌است. پیش آن دختر رفتند و او را سوار کردند. [۲]
یا علی
- ↑ سخنرانی اربعین 86؛ تذکر درباره عبادت (دقیقه ۲۵)
- ↑ اربعین 86؛ تذکر درباره عبادت و اربعین 85 و ارتباط خلقت با امام‌حسین 85 و عاشورای 85
