منتخب: امام زمان 3
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا أباعبدالله السلام علیکم و رحمة الله و برکاته
امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) کفواً أحد است. حضرت زهرا (علیهاالسلام) کفواً خلقت است. به اولیای امور کار نداشته باشید. بر عمر و ابابکر لعنت کنید.
گفتار متقی[۱]
عزیز من! تو اگر ولایت را مواظبش بودی، ولایت حفظت می‌کند، ببین همین‌جور که تمام عالم به‌واسطه امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) سرِ جایش است، سبز و خرّم است، اگر تو هم می‌خواهی سبز و خرّم باشی، باید محبّت امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) داشته‌باشی. اتّصالت را نگذار شیطان قطع کند، تو باید صفات‌الله داشته‌باشی. صفات‌الله، صفات علی (علیه‌السلام) است. صفات‌الله، صفات امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) است. [۲]
خدا می‌داند هیچ‌کس نمی‌تواند آتش مرا خاموش کند، هیچ‌خلقی نمی‌تواند خاموش کند؛ مگر آقا امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) با آب حوض کوثر خاموش کند؛ بگوید: حسین‌جان! آمدم! به‌زهرا (علیهاالسلام) مادرم هم می‌گویم آمدم! به‌آن قلب تو هم می‌گویم آمدم! آن‌وقت آتش قلب مرا خاموش می‌کند. می‌سوزم! در زمان خلافت عمر یک بچّه‌ای روی پشت‌بام (ناودان) رفت و می‌خواست خودش را از آن بالا پرتاب کند، پیش عمر آمدند و گفتند: خلیفه! هر کاری می‌کنیم این بچّه پایین نمی‌آید. گفت: قدری آجیل و شکلات جلویش بریزید! این کار را کردند؛ اما فایده‌ای نداشت؛ دوباره که به‌او گفتند، گفت: پیش ابی‌الحسن بروید و به‌او بگویید، حضرت فرمود: یک بچّه‌ای مثل خودش پیش او ببرید! یک بچّه‌ای مثل خودش آوردند، حالا وقتی پیش او رفت، قدری که با هم حرف زدند، آن بچّه از لب پشت‌بام کنار رفت. پرسیدند: علی‌جان! این دو بچّه به یکدیگر چه گفتند؟! گفت: بچه اوّل که روی پشت‌بام رفته‌بود، می‌گفت: زمانی‌که عمر خلیفه باشد، من دنیا را نمی‌خواهم، از این بالا خودم را پرت می‌کنم، جانم را می‌دهم به‌غصّه این‌که عمر خلیفه است!
آیا ما غصّه خوردیم که دارند دین‌مان را می‌برند؟! من به‌فدای آن بچّه بشوم که به او جواب داد و گفت: عزیز من! اشتباه می‌کنی! سایه امیرالمؤمنین علی (علیه‌السلام) بر سر ماست! ما هم باید بگوییم: آنچه را که بر سرِ ما می‌آید، سایه امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) بر سرمان است. قدردانی کنید! تو را به‌خود امام‌زمان قسم! از زیر سایه امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) نروید کنار! کجا می‌روید کنار؟! آن‌موقعی که امر آقا را اطاعت نکنید. بیایید عزیزان من! زیر سایه امر باشیم، والله! به‌دینم! امر شما را حفظ می‌کند نه دنیا، دنیا خودش پایه ندارد، تکذیب شده‌است! کجا می‌رویم توی دنیا؟! [۳]
این‌که می‌گوید امر را اطاعت کن! می‌خواهد اتّصال به‌امر باشی، می‌خواهد دستت به‌حبل‌المتین باشد، خدا می‌خواهد در قیامت شرمنده نباشی، می‌خواهد سرفراز باشی. چرا؟! امام صادق (علیه‌السلام) می‌فرماید کاری نکنید که ما آن‌جا خجالت بکشیم که بگوییم این شیعه ماست، ما را شرمنده نکنید! ما سرفراز باشیم و بگوییم این شیعه ماست. یک قوم و خویشی داشته‌باشی اگر هروئینی و تریاکی باشد، نمی‌خواهی بگویی این قوم و خویش من است، امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) هم همین‌جور است، دلش می‌خواهد شیعه‌اش منظّم باشد، باعث افتخارش باشد. چشم‌چران نباشد، گناه نکند، معصیت نکند، دروغ نگوید، خدعه نکند، نزول نخورد، در مِلک غصبی نباشد، تمام این‌ها را مسئولیت برای خودش بداند. به‌نور یعنی امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) اتّصال باشد. عزیزان من! ما چه کار داریم می‌کنیم؟! [۴]
خدا إن‌شاء‌الله باطن امام‌زمان، شب تولّد آقا امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) به ما عیدی بدهد، عیدی ما محبّت پدرش و مادرش باشد، عیدی ما این‌است که دل ما را پاک‌سازی کن! اصلاً هیچ ذرّاتی به‌غیر محبّت خدا و شما در دل ما نباشد.
آقاجان! ما را قبول کن!
آقاجان! ما را تأیید کن!
آقاجان! ما توان نداریم، می‌خواهیم این کارها را بکنیم؛ اما شیطان برای ما مشکل به‌وجود می‌آورد.
آقاجان! ما را در صراط مستقیم راه بده! ما را در صراط مستقیم بیاور! [۵]
من دیشب در حیاط روی این چهارپایه نشستم، گفتم: خدایا! ما یک‌عیدی از تو می‌خواهیم، خودِ امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) را به‌ما بده! گفتم اگر خودش را به‌ما بدهی، همه‌چیز داده‌ای. خدا می‌داند، به‌امام‌زمان (عجل‌الله‌فرجه) گفتم، چیزهایی که برای خودم می‌خواهم، برای رفقایم هم می‌خواهم، شاید آن‌ها به‌زبان‌شان جاری نشده، خودش را به‌ما بده! [۶]
یا علی
