روایت: امام حسین نام تمام پسرانش را علی گذاشت
مُحَمَّدُ بْنُ يَحْيَی عَنْ أَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدٍ عَنِ البَرْقِيِّ عَنْ عَبْدِالرَّحْمَنِ بْنِ مُحَمَّدٍ العَزْرَمِيِّ قَالَ: اِسْتَعْمَلَ مُعَاوِيَةُ مَرْوَانَ بْنَ الحَكَمِ عَلَی المَدِينَةِ وَ أَمَرَهُ أَنْ يَفْرِضَ لِشَبَابِ قُرَيْشٍ، فَفَرَضَ لَهُمْ. فَقَالَ عَلِيُّ بْنُ الحُسَيْنِ عَلَيْهِمَا السَّلاَمُ: فَأَتَيْتُهُ، فَقَالَ: مَا اِسْمُكَ؟ فَقُلْتُ: عَلِيُّ بْنُ الحُسَيْنِ. فَقَالَ: مَا اِسْمُ أَخِيكَ؟ فَقُلْتُ: عَلِيٌّ. قَالَ: عَلِيٌّ وَ عَلِيٌّ؟ مَا يُرِيدُ أَبُوكَ أَنْ يَدَعَ أَحَداً مِنْ وُلْدِهِ إِلاَّ سَمَّاهُ عَلِيّاً؛ ثُمَّ فَرَضَ لِي، فَرَجَعْتُ إِلَی أَبِي، فَأَخْبَرْتُهُ، فَقَالَ: وَيْلِي عَلَی اِبْنِالزَّرْقَاءِ دَبَّاغَةِ الأَدَمِ! لَوْ وُلِدَ لِي مِائَةٌ لَأَحْبَبْتُ أَنْ لاَ أُسَمِّيَ أَحَداً مِنْهُمْ إِلاَّ عَلِيّاً.
عبدالرحمان بن محمّد عزرمی گفت: معاويه، مروانبنحكم را حاکم مدينه قرار داد و او را امر کرد كه برای جوانان قريش سهمیهای تعیین کند، پس او تعیین کرد. امام سجّاد عليهالسّلام فرمود: من نزد او رفتم. گفت: نام تو چيست؟ گفتم: علی بن حسين. گفت: نام برادرت چيست؟ گفتم: علی. گفت: علی و علی؟ پدرت دوست ندارد هیچ کدام از پسرانش را رها کند، مگر اینکه نام او را علی بگذارد. آنگاه سهميه مرا پرداخت. من نزد پدرم بازگشتم و به ایشان خبر دادم. پدرم فرمود: وای بر فرزند زن چشم آبی دبّاغ پوستها! اگر برای من صد فرزند متولّد شود، دوست دارم هيچكدام آنها را جز «علی» نام نگذارم.
الکافي، ج۶، ص۱۹ و تفصیل وسائل الشیعة إلی تحصیل مسائل الشریعة، ج۲۱، ص۳۹۵ و بحارالأنوار الجامعة لدرر أخبار الأئمة الأطهار علیهمالسلام، ج۴۴، ص۲۱۱ و عوالم العلوم و المعارف و الأحوال من الآیات و الأخبار و الأقوال، ج۱۷، ص۸۹
