عرش خدا زیر پای علی است

عزیز من، بیایید حرف بشنوید. امشب که شب قدر است، از این حرف‌ها قدردانی کنید، از علی بن ابیطالب قدردانی کنید، از مقصد خدا قدردانی کنید، قدردانی از اینکه امر او را اطاعت کنید. من در جای دیگر گفتم و امشب هم تکراری می‌گویم، تمام خلقت آنچه را که هست و نیست؛ چرا می‌گوید عرش خدا زیر پای علی هست؟ علی پا در عرش خدا می‌گذارد. یک وقت گفتم عرش خدا مقری است که اطلاعیه به تمام خلقت می‌دهد، اما مکه اطلاعیه به اهل دنیا می‌دهد. حالا می‌گوید: عرش خدا زیر پای علی است؛ یعنی چه؟ یعنی عزیزان من، الان باید امر ولی الله الاعظم، وجود امام زمان را اطاعت کنید. به اینکه ما حساب می‌کنیم که امام اول علی است، امام دوم حسن و امام سوم حسین الی آخر نیست. اینها مثل اسم می‌ماند. اسم تو حسین است، آیا حسین هستی؟ اسم تو حسن است، آیا امام حسن هستی؟ نه؛ اسمت است. ما الان اسممان اینطوری است که می‌گوییم اینها را دوست داریم. کجا تو دوست داری؟ عزیز من، تو چه سنخه‌ای هستی؟ خانم، تو با حضرت زهرا چه سنخه‌ای داری؟ او باید شفاعت تو را بکند. عزیز من، تو چه سنخه‌ای با علی (علیه السلام) هستی؟  ‎